Σχολιάζοντας τα τελευταία ζητήματα γύρω από την κήρυξη της Καλαμάτας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και την πορεία του έργου ολοκληρωμένης διαχείρισης στερεών αποβλήτων, ο πρ. Περιφερειάρχης, Πέτρος Τατούλης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Αυτό το έργο, που φέρει από την αρχή μέχρι και το τέλος του την υπογραφή της δικής μας Περιφερειακής διοίκησης αποτελεί μνημείο γελοιοποίησης σύσσωμου του πολιτικού κόσμου της χώρας.
Ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε και επέβαλε ως Περιφερειάρχη στην Πελοπόννησο με ανοίκειο τρόπο – με ψέματα και σκληρό κομματισμό- τον άνθρωπο, στον οποίο οφείλεται το σημαντικότερο μέρος της καθυστέρησης του έργου, αλλά και τον υπαίτιο μιας τεράστιας περιβαλλοντικής καταστροφής. Τον πρώην Δήμαρχο Καλαμάτας, που επί δύο έτη στάθηκε απέναντι στο έργο και το υπονόμευσε μέχρι να σκάσει σαν βόμβα το σκάνδαλο των παράνομων σκουπιδομεταφορών του. Αλήθεια, κλήθηκε ποτέ ο Δήμαρχος να δώσει εξηγήσεις πού πήγαν αυτά τα 7,5 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία ο ίδιος ξόδεψε με απευθείαςαναθέσεις και πώς βρέθηκαν τα σκουπίδια της Καλαμάτας στην Φολόη; Βρέθηκαν εκείνοι που πυρπόλησαν τον μηχανολογικό εξοπλισμό στην Μαραθόλακα με αποτέλεσμα να ανοίξει ο χορός των αναθέσεων και των εκατομμυρίων;
Και δεν τελειώνουν εδώ οι ευθύνες. Ο ίδιος άνθρωπος, από κοινού με τον πολιτικό του προστάτη, εμπόδισαν επί ένα χρόνο το Περιφερειακό Συμβούλιο να πάρει εκείνες τις αποφάσεις που απαιτούντο για την έναρξη του έργου. Για να μην αναφερθούμε στην επαίσχυντη επερώτηση Βουλευτών του κ. Μητσοτάκη, οι οποίοι εξαπέλυσαν λιβέλους κατά του έργου μας με σαφή μικροπολιτική στόχευση. Και βέβαια, να μην ξεχνούμε και την ιστοριούλα κάποιων Υπουργών και της προηγούμενης κυβέρνησης, με τους οποίους χαριεντιζόταν ο Δήμαρχος της Καλαμάτας, και με ευθύνη τους το έργο μπήκε στο συρτάρι για δύο χρόνια μέχρι κι εκείνοι να κάνουν την κυβίστηση.
Σήμερα, για όλους αυτούς, το ίδιο έργο που οι ίδιοι έψεγαν , το δικό μας έργο, είναι το καλύτερο δυνατό. Και καίγονται, όχι μόνο να το ξεκινήσουν, αλλά και να το προσεταιριστούν. Λογικό κι αναμενόμενο.
Ο λαϊκισμός αγαπούσε πάντοτε τους ψεύτες και τους κλέφτες. Ίδιον και των δύο περιπτώσεων …τα κροκοδείλια δάκρυα. Για τον Παναγιώτη Νίκα , η Μαραθόλακα και η προσωπική του ιστορία είναι γνωστή κι αναμφισβήτητη. Για τον ΚυριάκοΜητσοτάκη, μάλλον είχε τους λόγους του που έβαλε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα….».
