Λίγες μέρες πριν την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής “ΠΟΙΗΣΗ 2000 – 2017” στην Σπάρτη, το Πελοποννησιακό Πρακτορείο Ειδήσεων είχε την τιμή να συνομιλήσει με τον Γιάννη Καλπούζο. Ο κ. Καλπούζος αναφέρθηκε στα πρώτα του βήματα στη συγγραφή, στην αγάπη του για την ποίηση αλλά και στον ρόλο της ψηφιακής εποχής όσον αφορά το βιβλίο και τους αναγνώστες.
Ακολουθεί η συνέντευξη
Πότε κάνατε τα πρώτα σας συγγραφικά βήματα;
Το 1995 άρχισα να ασχολούμαι με τον στίχο για τραγούδια, κάτι που λειτούργησε ως άσκηση και μαθητεία χωρίς να είναι αυτή η πρόθεσή μου. Έγραφα και παλιότερα, ωστόσο χωρίς την αφιέρωση που απαιτεί η γραφή. Περισσότερο ως παιχνίδισμα και ματαιόδοξη επίδειξη. Το 2000, ύστερα από παροτρύνσεις φίλων, αποφάσισα να διαγωνιστώ στον πεζό λόγο κι έγραψα τότε το πρωτόλειο μυθιστόρημά μου «Μεθυσμένος δρόμος». Την ίδια χρονιά εκδόθηκε και η ποιητική συλλογή μου «Το νερό των ονείρων», από την οποία ορισμένα ποιήματα περιέχονται στον τόμο «Ποίηση 2000-2017». Από κει και πέρα κάηκα από τη μαγεία και τη μέθεξη του γραπτού λόγου.
Τι είναι για εσάς η ποίηση;
Συγκίνηση, μαγεία, τέρψη, θαυμασμός, όραμα, έξαρση, πάθος, τρέλα, φαντασία, στοχασμός. Με δυο λόγια η αγιοσύνη του λόγου. Συνάμα και η ποιητική πρόσληψη της ζωής μέσα από τις τέχνες, τον έρωτα, την ηδύτητα της συζήτησης, τις απαγκιστρωμένες από την ταχύτητα και τον χρόνο στιγμές, την ανθρωπιά, την απλότητα, μέχρι και την αισθητική απόλαυση του φαγητού και του ποτού.
Υπάρχει κάποια συλλογή ποιημάτων που ξεχωρίζετε ιδιαίτερα στον τόμο “ΠΟΙΗΣΗ 2000 – 2017”;
Κάθε ενότητα έχει τον δικό της χαρακτήρα και σηματοδοτεί μια ξεχωριστή χρονική περίοδο της ζωής μου. Συνάμα εκφράζονται διαφορετικές εκφάνσεις της ψυχής μου. Πότε πιο σκοτεινές και πότε πιο φωτεινές. Το «Έρωτας νυν και αεί» είναι ένα φωτεινό κείμενο με σκοτεινά διαλείμματα. Απεναντίας το «Παραμιλητό των σκοτεινών Θεών» είναι ένα σκοτεινό κείμενο με φωτεινά διαλείμματα. Ξεχωρίζω στίχους, όχι όμως ολόκληρη ενότητα.
Όταν κάποιος αναγνώστης διαβάσει τον τόμο “ΠΟΙΗΣΗ 2000 – 2017”, τι αίσθηση πιστεύετε ότι θα του αφήσει στο τέλος;
Ελπίζω ότι θα βγει με ανάταση ψυχής. Ότι θα τον συνεπάρουν οι εκρήξεις του λόγου που συντελούνται φράση τη φράση και θα θέλει να επανέλθει ξανά και ξανά στις σελίδες του.
Πιστεύετε ότι η ψηφιακή εποχή φέρνει πιο κοντά τον αναγνώστη στο βιβλίο ή τον απομακρύνει;
Εθίζεται ο άνθρωπος στην εικόνα και στην ανάγνωση ολιγόλογων κειμένων κι αυτό συντελεί στην απομάκρυνση από το βιβλίο. Από την άλλη προσφέρει ψηφιοποιημένα βιβλία και διακινούνται αναλυτικές πληροφορίες για κάθε ανάγνωσμα που κυκλοφορεί, ελκύοντας αναγνώστες. Στην Αμερική, με βάση τελευταίες έρευνες, αυξήθηκε κατά πολύ η αναγνωσιμότητα ανάμεσα στους νέους. Εν τέλει θεωρώ ότι από μόνης της η ψηφιακή εποχή δεν υπεισέρχεται καθοριστικά στη μεταβολή των αναγνωστικών ενδιαφερόντων. Η οικογένεια, το σχολείο, η πολιτεία, οι αξίες και τα πρότυπα ευτυχίας και επιτυχίας της κοινωνίας μας είναι εκείνα που διαμορφώνουν τα της ανάγνωσης και της σχέσης με το βιβλίο.
Ποια είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς;
Πάμπολλοι συγγραφείς και πάμπολλα βιβλία. Κάθε συγγραφέας και ξεχωριστή φωνή κι αυτή είναι μια από τις ομορφιές της λογοτεχνίας. Κάθε καλό βιβλίο έρχεται να φωτίσει μια αθέατη γωνιά, να λειτουργήσει ως αφορμή να στρέψω το βλέμμα προς μια ανεξερεύνητη κατεύθυνση. Ακόμη κι από ένα μέτριο βιβλίο έχω να μάθω κάτι. Ποτέ δεν είχα συγκεκριμένα πρότυπα συγγραφέων, ωστόσο αγάπησα τα βιβλία πολλών.
Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να περάσετε στους αναγνώστες σας;
Οι αναγνώστες δε συμπυκνώνονται σε ένα ενιαίο σύνολο. Καθένας είναι και διαφορετικός. Κατ’ επέκταση θα εισπράξουν με τον δικό τους τρόπο τα ποιήματα της συλλογής, τα οποία πραγματεύονται δεκάδες θέματα. Δεν υπάρχει ένα μήνυμα, αλλά εκατοντάδες. Επιθυμία μου είναι να κινητοποιηθεί η σκέψη, ο στοχασμός και να επιτευχθεί η αναγνωστική ευφορία. Προσπαθώντας να επικεντρώσω σε κάτι, θα ήθελα να συνταυτιστούμε στην άποψη ότι η ποίηση ανοίγει ένα παράθυρο μέσα από το οποίο μας καλεί να δούμε με άλλη ματιά τον κόσμο.
Κλείνοντας θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για αυτή την συνέντευξη και να σας ευχηθώ ό,τι καλύτερο για την “ΠΟΙΗΣΗ 2000 – 2017”. Τι να περιμένουμε από εσάς στο άμεσο μέλλον;
Σας ευχαριστώ κι εγώ από τη μεριά μου για τι φιλοξενία στις στήλες σας! Εδώ και δύο χρόνια καταγίνομαι με τη συγγραφή ενός ιστορικού μυθιστορήματος του οποίου η μυθοπλασία διαδραματίζεται από το 1917 μέχρι το 1929. Η έκδοσή του αναμένεται τον ερχόμενο Απρίλιο.
Λίγα λόγια για τον Συγγραφέα
Ο Γιάννης Καλπούζος γεννήθηκε το 1960 στο χωριό Μελάτες της Άρτας, ενώ από το 1983 ζει στην Αθήνα. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί τα εξής έργα του: Η ποιητική συλλογή «Το νερό των ονείρων» και το μυθιστόρημα «Μεθυσμένος δρόμος» (Ελληνικά Γράμματα 2000). Η συλλογή διηγημάτων «Μόνο να τους άγγιζα» (Κέδρος 2002), η οποία επανεκδόθηκε το 2017 από της εκδόσεις Ψυχογιός, εμπλουτισμένη ποικιλοτρόπως κι επιμελημένη στο σύνολό της με τον νέο τίτλο: «Κάποιοι δεν ξεχνούν ποτέ». Το μυθιστόρημα «Παντομίμα Φαντασμάτων» (Άγκυρα 2005), το οποίο κυκλοφόρησε σε επιμελημένη στο σύνολό της επανέκδοση το 2015 από τις Εκδόσεις Ψυχογιός με τίτλο: «Σάος» και υπότιτλο: «Παντομίμα Φαντασμάτων». Οι ποιητικές συλλογές: «Το παραμιλητό των σκοτεινών Θεών» και «Έρωτας νυν και αεί», με την οποία ήταν υποψήφιος στη μικρή λίστα για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (Εκδόσεις Ίκαρος 2006 και 2007). Το μυθιστόρημα «Ιμαρέτ», το οποίο τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, (Μεταίχμιο 2008 – Ψυχογιός 2015). Το «Ιμαρέτ» μεταφράστηκε και κυκλοφορεί στα πολωνικά και τα τουρκικά. Από τις εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορεί σε δύο τόμους και η διασκευή του «Ιμαρέτ» σε νεανικό μυθιστόρημα (για παιδιά άνω των 10 ετών), με εικονογράφηση του σκηνογράφου Αντώνη Χαλκιά. Τίτλοι: «Ιμαρέτ: Οι δυο φίλοι και ο παππούς Ισμαήλ» και «Ιμαρέτ: Φάρσες, πόλεμος και όνειρα». Με το διήγημα «Ο Λευτέρης» συμμετείχε στο συλλογικό έργο «Τέλος καλά, όλα καλά» (Καστανιώτης 2012). Το μυθιστόρημα «Άγιοι και δαίμονες» (Μεταίχμιο 2011 – Ψυχογιός 2015). Το μυθιστόρημα «Ουρανόπετρα» (Μεταίχμιο 2013). Το μυθιστόρημα «Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου» (Ψυχογιός 2014). Το μυθιστόρημα «Σέρρα. Η ψυχή του Πόντου» (Ψυχογιός 2016).
Ο Γιάννης Καλπούζος έχει γράψει και τους στίχους στο παιδικό θεατρικό έργο «Τρυφεράκανθος» της Ελένης Πριοβόλου, καθώς και τους στίχους 80 τραγουδιών μεταξύ των οποίων τα: «Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου» που ερμήνευσε η Γλυκερία, «Δέκα μάγισσες» με τον Γιάννη Σαββιδάκη, «Να ’σουν θάλασσα» με τη Νατάσα Θεοδωρίδου, «Τι μου ’χει φταίξει τι μου ’χει λείψει» με την Ελένη Πέτα, «Γιατί πολύ σ’ αγάπησα» με τον Ορφέα Περίδη, το οποίο ερμήνευσε και ο Σωκράτης Μάλαμας και ο Μανώλης Λιδάκης, και άλλα πολλά γνωστά τραγούδια.
Λίγα λόγια για τη Συλλογή Ποιημάτων
Ο τόμος ΠΟΙΗΣΗ 2000-2017 του Γιάννη Καλπούζου περιλαμβάνει σε επανέκδοση τις συλλογές «Έρωτας νυν και αεί» και «Το παραμιλητό των σκοτεινών Θεών», επιλεγμένα και επιμελημένα ποιήματα από τη συλλογή «Το νερό των ονείρων», καθώς και 43 νέα ποιήματα ως ξεχωριστή ενότητα με τίτλο «Νυχτέρι». Η συλλογή «Έρωτας νυν και αεί» ήταν υποψήφια στη βραχεία λίστα για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2008.
Σχετικό άρθρο
Ο Γιάννης Καλπούζος στη Σπάρτη (http://www.pna.gr/politismos/item/23931-o-giannis-kalpoyzos-sti-sparti)
