Τζένη Δημητρακοπούλου: Τοποθέτησή μου κατά τη διάρκεια της συζήτησης, για τη γνωμοδότηση επί των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), για την εγκατάσταση και λειτουργία Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας και συνοδών αυτών έργων στον Πάρνωνα
Η πράσινη μετάβαση δεν είναι ένα απλό-μικρό πολιτικό αίτημα, για λίγους.
Είναι το μείζον αίτημα της γενιάς μας που πρέπει να βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα. Είναι ζήτημα επιβίωσης.
Είναι διαθήκη δικαιοσύνης και μετασχηματισμού της κοινωνίας το περιβάλλον.
Πρέπει συνεπώς, να είναι δίκαιη, να είναι συμμετοχική και δημοκρατική για την κοινωνία, με τον πολίτη στο κέντρο των αποφάσεων.
Γι΄ αυτό το λόγο, στέκοντας υπεύθυνοι, απέναντι στην επόμενη γενιά λέμε ναι στη γενική φιλοσοφία της ανάπτυξης αιολικών πάρκων και στη περιοχή μας.
Όχι όμως με τον τρόπο που επιχειρείτε αυτό σήμερα.
Όχι όταν οι τοπικές κοινωνίες που πρέπει να συμμετέχουν στο σχεδιασμό του μέλλοντός τους δεν συναινούν!!!
Είναι επιτακτικό να ξεκαθαρίσουμε τους κανόνες και τα κριτήρια για το ποιές ενέργειες είναι πράγματι κατά της κλιματικής αλλαγής ή εντός πλαισίου πράσινης μετάβασης και ποιές «βαφτίζονται» πράσινες για να διευκολυνθεί η αποδοχή τους από τις κοινωνίες μας.
Θα θεσπίσει η κυβέρνηση άμεσα, επιστημονικά τεκμηριωμένα και απόλυτα διαφανή κριτήρια χωροθέτησης των χερσαίων αιολικών πάρκων ή θα μείνει καθηλωμένη σε μυωπικούς δείκτες βραχυχρόνιας «ανάπτυξης» και αρωγός συμφερόντων που θεωρούν το περιβάλλον δικό τους και την κοινωνική δικαιοσύνη ανάξια λόγου;
