Το Δερβένι είναι παραθαλάσσιο χωριό – κωμόπολη της Κορινθίας με πληθυσμό 1280 κατοίκων (σύμφωνα με την απογραφή του 2021), το οποίο βρίσκεται στην δυτική πλευρά του νόμου και στα σύνορα με την Αχαΐα.
Κατά την περίοδο 1998 – 2010 αποτέλεσε την έδρα του «Kαποδιστριακού» Δήμου Ευρωστίνης. Σήμερα συνιστά δημοτική κοινότητα του «καλλικρατικού» Δήμου Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης. Στο παρελθόν είχε μετονομασθεί, το 1928 σε Στενόπορον, το 1929 σε Ακταίον, και το 1933 επανήλθε η ονομάσία Δερβένι.
Χαρακτηριστικό του χωριού είναι οι μικροί κολπίσκοι με τα κρυστάλλινα νερά που δημιουργούν ένα μοναδικό υπερθέαμα για τα Ελληνικά δεδομένα που δεν γίνεται να σε αφήσει ασυγκίνητο. Τα νερά είναι παρθένα και άγρια και μάλιστα σε σχετικά μικρή απόσταση από την ακτή το βάθος τους φτάνει τα 100 μέτρα.
Eίναι εύκολα προσβάσιμο τόσο από την Πάτρα (75 χιλιόμετρα μακριά), όσο και από την Αθήνα, αφού τα 141 χιλιόμετρα της απόστασης διανύονται σε περίπου 1,5 ώρα με αυτοκίνητο. Το Δερβένι Κορινθίας αποτελεί το επίνειο για τα μεσόγεια και ορεινά χωριά της Ευρωστίνης και του Φενεού και αν και το έχουν περιγράψει ως «Μαϊάμι της Πελοποννήσου» κρατήθηκε μακριά από τον μαζικό τουρισμό, παραμένοντας προορισμός για χαλαρές εκδρομές.
Το Δερβένι ιδρύθηκε από Ζαχολίτες έποικους γύρω στο 1860-1865 και το όνομά του το πήρε από τη στενότητα της θέσεώς του ανάμεσα στο βουνό και την θάλασσα. Η λέξη (derven σημαίνει στενό πέρασμα) είναι τούρκικη, προερχόμενη και αυτή με την σειρά της από τα περσικά, αλλά έχει πολιτογραφηθεί και προσαρμοστεί στο τυπικό της νεοελληνικής.
Οι Ζαχολίτες έποικοι ασχολούνταν κατά κύριο λόγο με το εμπόριο σταφίδας. Στην εμπορική ακμή του Δερβενίου, από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, εκατοντάδες εργάτες δούλευαν σε συσκευαστήρια κορινθιακής σταφίδας, η οποία φορτωνόταν από το λιμάνι του Δερβενίου σε μεγάλα εμπορικά πλοία και πωλείτο στις αγορές της Ευρώπης.
Σήμερα το Δερβένι είναι κέντρο παραγωγής λεμονιών.