Πώς το έλεγαν οι θνητοί; Μοίρα. Αυτό που στην πραγματικότητα κινούσε τα νήματα στις ζωές όλων, θνητών, θεών, πλασμάτων οι άνθρωποι το αποκαλούσαν μοίρα. Μια απλή λέξη που χωρούσε μέσα της τεράστια πράγματα.
Τακχάρ, Αφγανιστάν, 704 μ.Χ.
Η Ελμίρα, ένα νεαρό τζίνι που απαρνείται την πραγματική του φύση αλλά επιλέγει να ζει σαν θνητή, βρίσκεται στην υπηρεσία δύο έκπτωτων θεών: του Αγκλιμπόλ, θεού της σελήνης, και του Βάαλ, θεού της καταιγίδας και του κεραυνού. Ο ένας θεός την προστατεύει ενώ ο άλλος την αντιμετωπίζει με περιφρόνηση και την κατακρίνει που δεν χρησιμοποιεί τις δυνάμεις της όπως τα άλλα τζίνι του είδους της. Όταν ο Βάαλ αρχίζει να χάνει τις δυνάμεις του, η μόνη ελπίδα για να σωθεί βρίσκεται στα ερείπια της αρχαίας πόλης Άι Χανούμ. Έτσι, οι τρείς τους και υπό την προστασία δύο τζίνι – του Ασράφ και της Αντρίνα – θα ξεκινήσουν αυτή την κρίσιμη αποστολή με προορισμό την θρυλική πόλη για να διεκδικήσουν την αρχαία γνώση και δύναμη που κρύβεται ακόμα εκεί. Όσο πλησιάζουν στην Άι Χανούμ, η ατμόσφαιρα βαραίνει, γίνεται σχεδόν αποπνικτική από την ενέργεια των νεκρών, που κρατά τους πάντες σε εγρήγορση· μέχρι τη στιγμή που πέφτουν σε ενέδρα. Μέσα στον πανικό που ακολουθεί, η Ελμίρα, με μια κίνηση απρόσμενη και ανεξήγητη, στρέφεται εναντίον του Αγκλιμπόλ, αφήνοντας τον θεό της σελήνης παγωμένο από την προδοσία.
Καθώς οι δυο θεοί προσπαθούν να συνέλθουν από την προδοσία των τζίνι και την αποκάλυψη της πραγματικής ταυτότητας της Ελμίρας – Αϊγκιούλ, ένα νέο πρόσωπο εμφανίζεται, ένα τέταρτο είδος τζίνι – ένα μάριντ – που θεωρούταν εξαφανισμένο αιώνες και δεν είναι άλλος από τον Ενουσάτ και πατέρα της Αϊγκιούλ. Οι θεοί νιώθουν εξαπατημένοι, πόσο μάλλον μπερδεμένοι όταν μαθαίνουν ότι η Αϊγκιούλ είναι μάριντ και καταραμένη από τους αγγέλους. Η απαίτηση του Ενουσάτ προκειμένου να τους απελευθερώσει είναι απλή. Πρέπει να ζητήσουν από την Αϊγκιούλ να τους εκπληρώσει μια ευχή ώστε να λυθεί η κατάρα. Εκείνοι εξοργίζονται, γνωρίζουν πολύ καλά πως αν ζητήσουν μια ευχή από ένα κατώτερο πλάσμα, θα είναι δέσμιοί του για μια ζωή. Ακόμα και αν πίστευαν ότι γνώριζαν πολύ καλά αυτό το πλάσμα. Η Αϊγκιουλ προσπαθεί να τους πείσει να τολμήσουν μια μικρή ευχή, με ένα ελάχιστο αντάλλαγμα – ακόμα κι ένα φιλί – όμως οι θεοί αρνούνται πεισματικά. Τότε, ο Ενουσάτ την απειλεί πως αν δεν λυθεί η κατάρα και δεν συνεργαστούν οι θεοί, οι επιπτώσεις θα είναι βαριές και ανεπανόρθωτες. Η Αϊγκιούλ βρίσκεται στο κέντρο αυτής της σύγκρουσης, αναγκασμένη να ισορροπήσει ανάμεσα σε δυνάμεις που την υπερβαίνουν, με την ίδια να καλείται να ορίσει τη θέση της σε έναν κόσμο όπου οι θεοί, οι άγγελοι και τα τζίνι παλεύουν για επιβίωση και δύναμη.
Η Άι Χανούμ θα ήταν πάντα στην καρδιά της. Δεν μπορούσε να την ξεγράψει. Όμως η απόγονος γιγάντων που δεν έγινε ποτέ γίγαντας, ο άγγελος με τα μαύρα φτερά, το τζίνι που δεν πραγματοποιούσε ευχές, η θεραπεύτρια με τα δηλητήρια δεν θα κοιτούσε πίσω. Το χθες είχε διαμορφώσει το σήμερα, αλλά το αύριο διαμορφωνόταν τώρα.
Μετά την επιτυχία της τριλογίας «Ο Θησαυρός της Δαμασκού», η Δανάη Ιμπραχήμ επιστρέφει δυναμικά με το νέο της μυθιστόρημα «Η Κυρά του Φεγγαριού». Αυτή τη φορά αφήνουμε τα γνωστά και αγαπημένα μέρη της Δαμασκού και μεταφερόμαστε στο Αφγανιστάν του 704 μ.Χ. και γνωρίζουμε την Ελμίρα, ένα νεαρό τζίνι που έχει επιλέξει να ζει σαν θνητή. Δίπλα της είναι δυο εκδιωγμένοι θεοί της παλιάς θρησκείας – ο Αγκλιμπόλ, θεός της σελήνης, και ο Βάαλ, ο θεός της καταιγίδας – που την διεκδικούν, την προστατεύουν, την απειλούν και τελικά την αναγκάζουν να πάρει τη μοίρα στα χέρια της. Στην καρδιά της ιστορίας, όμως, βρίσκεται η αρχαία πόλη Άι Χανούμ, ένα μέρος φορτωμένο με μυστικά, γνώση και με μια επικίνδυνη αλήθεια που είναι ικανή να διαταράξει τις λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στους κόσμους των θεών και των ανθρώπων. Έχοντας λοιπόν ως φόντο αυτό το μυστηριακό σκηνικό, ξεδιπλώνεται ένας πλούσιος κόσμος μαγικών πλασμάτων: ίφριτ, σιλά, μάριντ, γκουλ, άγγελοι και άλλα μυστηριακά πλάσματα που δρουν παρασκηνιακά για δικό τους όφελος. Η γλώσσα της Δανάης Ιμπραχήμ είναι πλούσια με περιγραφές που κάνουν τον αναγνώστη να οραματίζεται αυτό το υπερφυσικό σύμπαν και να «νιώσει» για άλλη μια φορά το μαγικό κάλεσμα της Ανατολής. Αναφορικά με τους χαρακτήρες της, είναι καλοδουλεμένοι και πολυεπίπεδοι, η Ελμίρα ξεχωρίζει ως μια ηρωίδα που παλεύει με τους δαίμονες της, ενώ οι θεοί και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες λειτουργούν ουσιαστικά, πλαισιώνοντας την ιστορία χωρίς να την επισκιάζουν. Επιπλέον, η συγγραφέας δεν φοβάται να εμβαθύνει σε θέματα καταπίεσης, εκδίκησης, έμφυλης βίας και αυτό μπορεί να το καταλάβει κανείς εύκολα από το πόσο έντονο είναι το female rage στην ιστορία της Ελμίρας. Συνοψίζοντας, «Η Κυρά του Φεγγαριού» είναι μια σαγηνευτική ιστορία με την Δανάη Ιμπραχήμ να υπόσχεται στον αναγνώστη νέα λογοτεχνικά μονοπάτια που μπορεί να τον οδηγήσουν πάλι σε αγαπημένους κόσμους.
Το μυθιστόρημα της Δανάης Ιμπραχήμ «Η Κυρά του Φεγγαριού» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Elxis.