Δεν υπάρχει λάθος αγάπη. Αυτή είναι το πιο όμορφο κι αγνό συναίσθημα. Αυτή δίνει δύναμη και είναι πιο ακριβή από κάθε πετράδι. Αυτό που αποκαλείς λάθος ήταν για μένα ο πιο γευστικός καρπός της όασης, το πιο γλυκό νανούρισμα τις κρύες νύχτες, το πιο όμορφο όνειρο στη μέση της ατελείωτης ερήμου.
Δαμασκός, 674 μ.Χ
Η περιπέτεια του θησαυρού συνεχίζεται. Ο Αστέριος έχοντας πλέον στη κατοχή του τον πολυπόθητο θησαυρό καλείται να τηρήσει την υπόσχεσή του απέναντι στον αυτοκράτορά του. Η Ααζίν όμως δεν δείχνει να συμμερίζεται αυτή την υπόσχεση. Τον συμβουλεύει να αφήσουν τον θησαυρό στο μέρος που φυλασσόταν και τον προειδοποιεί ότι η δαιμονική φύση του είναι ικανή να καταστρέψει όχι μόνο τη Κωνσταντινούπολη αλλά ο ολόκληρο τον κόσμο. Ο Αστέριος όμως γνωρίζοντας ότι τα πλοία του Μωαβία βρίσκονται προ των πυλών αποφασίζει να τον παραδώσει στον Αυτοκράτορα.
Η κατάσταση στο παλάτι του Μωαβία είναι εκρηκτική. Ο Χαλίφης νιώθει οργή για τους δυο Ρωμαίους που αψήφησαν τις εντολές του και ατίμασαν την φιλοξενία του κατ’ αυτό τον τρόπο αλλά και φόβο για τη ζωή της νεαρής Σουλτάνας. Οι εχθροί του πλέον γνωρίζουν τις κινήσεις του και είναι βέβαιος πως υπάρχει κατάσκοπος μέσα στο παλάτι του ενώ η απειλή του Σουλεϊμάν είναι πιο υπαρκτή από ποτέ. Γνωρίζει πως αυτή τη φορά ο μοχθηρός βεζίρης θα διεκδικήσει με κάθε τρόπο τη ζωή που προστατεύει με τόσο κόπο.
Οι τρεις συνοδοιπόροι, έχοντας άγνοια για τη κατάσταση που επικρατεί πίσω στο παλάτι, παίρνουν τον δρόμο του γυρισμού. Τα εμπόδια που θα συναντήσουν μέχρι τον τελικό τους προορισμό θα είναι πολλά. Η κατάρα της Λίλιθ ακολουθεί τον Αστέριο παντού, ενώ το μένος του χαλίφη, που έχει μάθει την αλήθεια, τους αναγκάζει να καταφύγουν στην έρημο. Στη περιπλάνησή τους στις αμμοθίνες και τις οάσεις της ερήμου, ο Αστέριος και η Ααζίν πέρα από τα μαγικά πλάσματα που θα κληθούν να πολεμήσουν θα βρεθούν αντιμέτωποι με τα ίδια τους τα συναισθήματα που είναι πιο δυνατά από κάθε μαγικό πλάσμα που κρύβεται εκεί έξω.
Η Δανάη Ιμπραχήμ μας μεταφέρει πίσω στο μαγικό κόσμο της Δαμασκού, μόνο που αυτή τη φορά έχουμε ως φόντο την ονειρική έρημο. Στο δεύτερο μέρος της περιπέτειας αυτής, συναντούμε μαγικά πλάσματα, νιώθουμε την ανατολική αύρα που αποπνέουν τα παζάρια της Δαμασκού και μαθαίνουμε τους θρύλους που κρύβονται στα πιο απαγορευμένα μέρη της ερήμου. Οι χαρακτήρες εξελίσσονται, παραμερίζουν τις θρησκευτικές τους διάφορες και τολμούν να ακολουθήσουν το μονοπάτι που έχουν επιλέξει γι’ αυτούς οι Θεοί. Δυνατό σημείο του μυθιστορήματος είναι τα ιστορικά γεγονότα, τα οποία η συγγραφέας τα παντρεύει με μεγάλη μαεστρία με τη φαντασία. Η γραφή της είναι σαγηνευτική, με τον αναγνώστη να αιχμαλωτίζεται από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Δίχως αμφιβολία, η Δανάη Ιμπραχήμ σαν άλλη Σεχραζάντ από τις «Χίλιες και μια Νύχτες» υπόσχεται να μας ταξιδέψει για άλλη μια φορά στα βάθη της Ανατολής ενώ παράλληλα μας κάνει να περιμένουμε με αγωνία το τρίτο και τελευταίο μέρος της ιστορίας του «Θησαυρού της Δαμασκού».
Το μυθιστόρημα της Δανάης Ιμπραχήμ «Ο Θησαυρός της Δαμασκού: Το Όνειρο της Ερήμου» κυκλοφορεί από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή.
