Η προχτεσινή απόφαση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ ρίχνει «λάδι στη φωτιά» της έντασης στην εύφλεκτη περιοχή της Μέσης Ανατολής, κι αυτό το αναγνωρίζουν όλοι. Ωστόσο, ο λόγος της κίνησης αυτής, στη συγκεκριμένη συγκυρία, είναι που φωτίζει τη σκοπιμότητά της.
Η προχτεσινή απόφαση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ ρίχνει «λάδι στη φωτιά» της έντασης στην εύφλεκτη περιοχή της Μέσης Ανατολής, κι αυτό το αναγνωρίζουν όλοι. Ωστόσο, ο λόγος της κίνησης αυτής, στη συγκεκριμένη συγκυρία, είναι που φωτίζει τη σκοπιμότητά της.
Δεν πρόκειται δηλαδή για απόφαση ενός «παρανοϊκού Αμερικανού Προέδρου» ή «κάποιου που απλά τηρεί τις προεκλογικές του υποσχέσεις», όπως λέγεται από διάφορους, αλλά για μια μελετημένη κίνηση, που στόχο έχει να προωθήσει τα συμφέροντα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, σε μια περίοδο που αναδιαμορφώνεται ολόκληρη η περιοχή της Μέσης Ανατολής, ως αποτέλεσμα των επεμβάσεων και της όξυνσης των ανταγωνισμών.
Σε κάθε περίπτωση, με την απόφαση αυτή, σε σταθερή συμμαχία με το Ισραήλ, οι ΗΠΑ επιχειρούν να βάλουν ταφόπλακα στις προσδοκίες και τον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού να αποκτήσει ένα βιώσιμο, ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, στα σύνορα του 1967, που σημαίνει πριν από την καταπάτηση των εδαφών από τον ισραηλινό στρατό, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Οι ΗΠΑ, όπως και η ΕΕ, που εμφανίζεται στα λόγια να αντιτίθεται τώρα στην απόφαση για την Ιερουσαλήμ, έχουν συμβάλλει καθοριστικά τα προηγούμενα χρόνια – παρά τα καλοπιάσματα στις ηγεσίες των Παλαιστινίων – στο διαρκές έγκλημα σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού.
Ενα έγκλημα που περιλαμβάνει διεύρυνση του αποκλεισμού της Γάζας, επέκταση του τείχους, των εποικισμών, της καταπάτησης και της καταστροφής καλλιεργήσιμης γης, κατεδαφίσεις σπιτιών, διώξεις και φυλακίσεις Παλαιστινίων αγωνιστών που αντιστέκονται στις δυνάμεις κατοχής.
Οι ΗΠΑ εμφανίζονται να προωθούν μια νέα «ειρηνευτική συμφωνία Παλαιστινίων – Ισραήλ», που επί της ουσίας οδηγεί σε ένα ακόμα χειρότερο καθεστώς από αυτό που έχουν διαμορφώσει σήμερα τα στρατεύματα κατοχής. Σε αυτό το πλαίσιο, επιχειρούν να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα ερείσματα στην περιοχή, όπου η «επόμενη μέρα» σε Συρία και Ιράκ προμηνύει νέο γύρο ανταγωνισμού για τη μοιρασιά με άλλες ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Η αντιπαράθεση είναι σφοδρή, τόσο με τη Ρωσία όσο και με το Ιράν, όπως δείχνει η προσπάθεια για αναθεώρηση της συμφωνίας για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Στο ζήτημα αυτό, βεβαίως, εκδηλώνονται και αντιθέσεις με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως ισχυρές χώρες της ΕΕ (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κ.ά.), που διευρύνουν τις σχέσεις των μονοπωλιακών τους ομίλων με αντίστοιχα ιρανικά.
Επομένως, για να ερμηνευτεί σωστά η απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης, πρέπει να συνδεθεί με τις γενικότερες εξελίξεις στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και του Περσικού Κόλπου, όπου μέσα από τα τετελεσμένα των επεμβάσεων, στο πλαίσιο του λεγόμενου σχεδίου της «Μεγάλης Μέσης Ανατολής», στο επίκεντρο του ανταγωνισμού βρίσκονται οι αγορές, οι πηγές Ενέργειας και οι αγωγοί μεταφοράς της.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει τις δικές της βαριές ευθύνες, γιατί συμμετέχει ενεργά, ως χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σ’ αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, αναβαθμίζει την πολύμορφη συνεργασία με το Ισραήλ σε πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο, αυξάνοντας τους κινδύνους για το λαό της χώρας.
Παρουσιάζει μάλιστα αυτήν την εμπλοκή προς όφελος του κεφαλαίου ως «γεωστρατηγική αναβάθμιση», στην οποία καλεί το λαό να στρατευτεί. Την ίδια ώρα, κοροϊδεύει συστηματικά τον Παλαιστινιακό λαό με γενικόλογες διακηρύξεις, αλλά αρνείται να εφαρμόσει την απόφαση της ελληνικής Βουλής από το Δεκέμβρη του 2015 και να προχωρήσει άμεσα στην αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Το ζήτημα αυτό επαναφέρει το ΚΚΕ, με συνεχείς παρεμβάσεις του στη Βουλή, ενώ και χτες ζήτησε την άμεση σύγκληση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου, κατήγγειλε τη νέα πρόκληση των ΗΠΑ και εκφράζει έμπρακτα και με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη του στον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την ανάγκη να ενταθεί η πάλη του εργατικού – λαϊκού κινήματος ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στο σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει.
Αυτό το μήνυμα θα σταλεί και σήμερα, με τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιεί η ΚΝΕ στις 6 το απόγευμα στα Προπύλαια και την πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία.
