Άλλο το:
«χάνε αργά βάρος, γιατί έτσι δε θα το ξαναπάρεις εύκολα»,
κι άλλο το:
«χάνε βάρος αργά είναι καλύτερο για την υγεία σου»
πρέπει να χάνουμε αργά τα κιλά για να τα ‘κρατήσουμε’ μετά ;
Οι διαιτητικές κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά το ρυθμό απώλειας βάρους ενός ανθρώπου, συστήνουν αργή και σταθερή μείωση, ώστε να μειωθεί η πιθανότητα επαναπόκτησης. .
Μια καλοσχεδιασμένη μελέτη που είδε το φως της δημοσιότητας τον Οκτώβρη του 2014 και δημοσιεύθηκε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό “The Lancet”, υπό τους J. Proietto & E. Dunlop (University of Melbourne-Weight Control Clinic, Australia) βάζει σε προβληματισμούς τη ’διατροφική κοινότητα’. Οι ερευνητές της εν λόγω μελέτης κατέδειξαν ότι ο ρυθμός απώλειας βάρους δεν επηρεάζει το πόσο γρήγορα επαναπροσλαμβάνει ο ασθενής το βάρος του. Στην εξεταζόμενη περίοδο της μελέτης (3 χρόνια), τα ευρήματα δε συνάδουν με τις σημερινές κατευθυντήριες οδηγίες που προτείνουν σταδιακή απώλεια βάρους και αποθαρρύνουν τη γρήγορη, στηριζόμενες στην πεποίθηση ότι η ταχεία απώλεια οδηγεί στην ταχεία επαναπόκτηση.
Γενικά ένα πρόγραμμα αδυνατίσματος θεωρείται επιτυχημένο όταν ξεπερνά η απώλεια το 10% του αρχικού βάρους. Στην παρούσα μελέτη, ο στόχος απώλεια βάρους πετυχαίνεται με μείωση του βάρους κατά 12,5%. Στην παρούσα μελέτη αυτοί που έκαναν ταχεία απώλεια (με δίαιτα κάτω των 800 θερμίδων) πετύχαιναν πιο εύκολα το στόχο (-12,5%) και πιο δύσκολα εγκατέλειπαν το πρόγραμμα.
Οι συγγραφείς έδωσαν ορισμένες εξηγήσεις γι’ αυτό το τελευταίο, όπως ότι:
-η περιορισμένη πρόσληψη υδατανθράκων (ψωμί, ρύζι, μακαρόνια κα) στις πολύ αυστηρές δίαιτες και η πιθανή υψηλή παρουσία πρωτεΐνης μπορεί να προκαλεί μεγαλύτερο κορεσμό, μικρότερη πρόσληψη τροφής (κέτωση),
-το αποτέλεσμα κατά την πορεία γρήγορης απώλειας επειδή είναι θετικό ενθαρρύνει τη συνέχιση
ΧΜΜΜ…
Χμμ.. δεν μπορούμε να αδικήσουμε, ούτε να αμφισβητήσουμε τα ευρήματα, ούτε και τις εξηγήσεις.
Δεν αμφισβητούμε το αποτέλεσμα, πρέπει όμως να μας κάνει να σκεφτούμε λίγο περισσότερο.
Εδώ τώρα πρέπει να ξεχωρίσουμε το εξής:
Άλλο το «χάνε αργά βάρος, γιατί έτσι δε θα το ξαναπάρεις εύκολα», κι άλλο το «χάνε βάρος αργά είναι καλύτερο για την υγεία σου».
Ναι ίσως εμείς οι διαιτολόγοι πρέπει να είμαστε πιο ξεκάθαροι για το λόγο για τον οποίο ζητάμε μια αργή-υπομονετική απώλεια, αλλά και το λόγο για τον οποίο μπορεί να χρειάζεται να συστήσουμε και μια ταχεία απώλεια. Ναι ίσως πρέπει να μάθουμε να αξιολογούμε την κάθε περίπτωση διαιτόμενου. Διαφορετικές προσεγγίσεις, για διαφορετικό ασθενή. Σε έναν εύρωστο ενήλικα, όσον αφορά την υγεία του, μπορεί να παρεμποδιστεί η τελική επιτυχία ενός προγράμματος αδυνατίσματος αν του συσταθεί αργή απώλεια.
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ: ΤΑ ΑΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΤΑ ΝΕΡΑ..
Από τα μεγαλύτερα πράγματα που έχω μάθει σχετικά με την ενασχόλησή μου με τη διατροφή είναι το εξής:
«Πόσα πράγματα δε γνωρίζουμε ακόμα; Πρέπει να εργαστούμε με αυτά (τα δεδομένα) που έχουμε και πάνω σε αυτά να κάνουμε τις καλύτερες δυνατές επιλογές. Εμείς οι ‘ειδικοί’ πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν έχουμε όλα τα δεδομένα στη διάθεση μας κι ότι αυτά τα ‘δεδομένα’ που νομίζουμε ότι έχουμε μπορεί και να μην είναι οριστικά..»
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc, MEd
Μέλος Εξελεγκτικής Επιτροπής Πανελ. Συλλόγου Διαιτολόγων-Διατροφολόγων
Ομάδα Ειδικών Αθλητικής Διατροφής
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη
τηλ: 2710 232364
e-mail: bertzeletos@gmail.com blog:nutripolitics.blogspot.gr
site: www.bertzeletos.gr