Το Πελοποννησιακό Πρακτορείο Ειδήσεων είχε την ιδιαίτερη χαρά να συνομιλήσει με τον γνωστό συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη. Με αφορμή τη κυκλοφορία του νέου του μυθιστορήματος με τίτλο “Ο Φοίνικας” και την επικείμενη επίσκεψη του σε Πάτρα και Πύργο μας παραχώρησε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη όπου μας αναφέρει το έναυσμα για την “γέννηση του Φοίνικα” αλλά και στη δημιουργία ενός νέος μυθιστορήματος όπου θα περιστρέφεται γύρω από μια ιστορική προσωπικότητα, τον Μενέλαο της Ωραίας Ελένης.
Ακολουθεί η συνέντευξη
Τον Απρίλιο του 2018 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη, το νέο σας μυθιστόρημα με τίτλο «Ο Φοίνικας». Θα μπορούσατε να μας κάνετε μια σύντομη περιγραφή των όσων πρόκειται να διαβάσουμε σ’ αυτό;
Δεν είμαι καλός στο να παρουσιάζω περιληπτικά τα βιβλία μου. Εάν μπορούσα να κλείσω πεντακόσιες σελίδες σε μιά παράγραφο, θα είχα γράψει εξαρχής μία παράγραφο. Ένα ποιήμα με τίτλο “Ο Φοίνικας”. Η ποίηση είναι -κάθως ξέρετε- η τέχνη της αφαίρεσης. Ο μυθιστοριογράφος αντιθέτως συνθέτει, ζωγραφίζει μεγάλες επιφάνειες.
Ο “Φοίνικας” αποτελεί την τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής. Απλώνεται σε τρεις γενιές, από το 1860 μέχρι το 1927. Ο “Φοίνικας” διατρέχει την Ελλάδα, ταξιδεύει στο Παρίσι, στη Νέα Υόρκη… Στις σελίδες του “Φοίνικα” ένας γέρο-Ινδιάνος, καθημαγμένος αυτόχθων της αμερικανικής ηπείρου, γνέφει σε ένα βοσκόπουλο από την Πάρνηθα. Κι ένα σπασμένο άγαλμα τής κλασσικής αρχαιότητας συναρμολογείται ως εκ θαύματος και κυνηγάει κορίτσια στους δρόμους της Αθήνας.
Θα μπορούσατε να μας συστήσετε τους πρωταγωνιστές της ιστορίας σας;
Ο Πάρης Κερκινός γεννιέται το 1891 στην Ελευσίνα. Η Ήβη Σπρίνγκφιλντ μιά δεκαετία νωρίτερα στο Μανχάταν.
Ο Πάρης μεγαλώνει σε ένα βουκολικό περιβάλλον, στους κόλπους της καθ’ημάς Αρβανιτιάς. Έχει δύο μπαμπάδες, ο ένας είναι ελληνοδιδάσκαλος, ο άλλος ηγεμόνας της Αττικής. Η ζωή τού Πάρη είναι μια αλυσίδα από θριαμβευτικές πανωλεθρίες. Αποτυγχάνει ως ηθοποιός, ως πολεμιστής, ως συνεχιστής της οικογενειακής παράδοσης. Θριαμβεύει ωστόσο ως ποιητής.
Η Ήβη διψάει εκ γενετής για έμπνευση. Για υπέρβαση κάθε μιζέριας, κάθε ανθρώπινης χαμέρπειας, κάθε λογιστικής αντίληψης της ζωής – “κέρδη, ζημίες, επένδυση, απόσβεση”… Θυγατέρα ενός Αμερικάνου μεγιστάνα, η Ήβη Σπρίνγκφιλντ αναζητά παθιασμένα νόημα. Το βρίσκει στην ένωσή της με τον Πάρη Κερκινό.
Ποιά ήταν η αφορμή που σας που σας ώθησε να επικεντρωθείτε γύρω από τη ζωή και το έργο του Άγγελου Σικελιανού;
Ο “Φοίνικας” δεν πρόκειται για μια βιογραφία, μυθιστορηματική έστω. Ο Σικελιανός στάθηκε απλώς το έναυσμά μου. Η έμπνευσή μου. Γιατί; Διότι πέραν των λογοτεχνικών και άλλων επιτευγμάτων τους, ο Άγγελος και η Εύα του υπήρξαν ποίηματα εν κινήσει. Όλη τους η ζωή μια μεγάλη, μιά λαμπρή χειρονομία.
Θα έλεγα ότι ο Άγγελος Σικελιανός είναι ο χαμένος κρίκος ανάμεσα στη ρομαντική ποίηση του 19ου αιώνα και στο ροκ του 20ου. Άλλοτε μοιάζει με εγγονός του Βύρωνα και άλλοτε με παππούς του Ντέιβιντ Μπάουι.
Ο τίτλος του μυθιστορήματός σας «Ο Φοίνικας» έχει κάποιο συμβολισμό; Και αν ναι ποιος είναι αυτός;
Ο Φοίνικας -το μυθικό πουλί που καίγεται στην ίδια του τη φλόγα και αναγεννάται από την τέφρα του- αποτελεί το πιό υπέροχο, κατά τη γνώμη μου, σύμβολο.
Όλοι είμαστε φοίνικες. Όλοι φτάνουμε -κατά τον ρουν του βίου μας- στο χείλος της καταστροφής, όλοι γκρεμοτσακιζόμαστε, ευθύς όμως μαζεύουμε τα συντρίμμια μας, καβαλάμε το επόμενο άλογο και καλπάζουμε.
Ο Φοίνικας στάθηκε έμβλημα της Φιλικής Εταιρείας και του Καποδίστρια. Το πρώτο νόμισμα που κυκλοφόρησε στην σύγχρονη Ελλάδα ονομαζόταν φοίνικας. Το 1967, οι άθλιοι συνταγματάρχες το σφετερίστηκαν. Καιρός να το ξεπλύνουμε από την ατίμωση και να τού ξαναδώσουμε τη λάμψη και τη σημασία του.
Τι αποτελεί έμπνευση για εσάς;
Τα πάντα. Η Ελλάδα βρίθει ερεθισμάτων, είναι ο παράδεισος του μυθιστοριογράφου. Ζητούμενο είναι να΄χεις τις κεραίες σου τεντωμένες, να διατηρείς το παρθενικό σου βλέμμα στους ανθρώπους και στα πράγματα.
Διαβάζετε τις κριτικές των βιβλίων σας; Υπάρχει κάποια που σας έχει επηρεάσει είτε θετικά είτε αρνητικά;
Βεβαίως και τις διαβάζω. Πολλές επισημάνσεις των κριτικών είναι ενδιαφέρουσες, έως και αποκαλυπτικές.
Ποια είναι η σχέση σας με το διαδίκτυο και συγκεκριμένα με τα social media;
Ως παιδί τού καιρού μου, δεν θα μπορούσα να μην είμαι “on line”. Έχω, από την άλλη, αντιληφθεί πλέον τον κίνδυνο το διαδίκτυο να σε ρουφήξει. Το χρησιμοποιώ λοιπόν με σχετική φειδώ. Σίγουρα δεν νοιώθω την ανάγκη να ενημερώνω ανελλιπώς την ανθρωπότητα μέσω του facebook και του instagram για το τι έφαγα, τι ήπια, εάν αγαπώ τις σοκολάτες ή εάν με στενεύουν τα παπούτσια μου.
Τι κάνει ο Χρήστος Χωμενίδης στον ελεύθερο χρόνο του;
Παρέα με πρόσωπα που αγαπώ ή που μου κινούν το ενδιαφέρον. Δεν χωρίζω ωστόσο τον χρόνο σε “ελεύθερο” και σε “σκλαβωμένο”. Όλος ο χρόνος μου είναι ελεύθερος, με την έννοια ότι τον διαθέτω όπως εγώ θέλω. Ακόμα κι όταν τρέχω πάνω-κάτω σαν τον Βέγγο προκειμένου να διεκπεραιώσω τις “πεζές” υποχρεώσεις μου, ξέρω γιατί το κάνω. Υπηρετώ μια καθημερινότητα την οποίαν έχω αυτόβουλα επιλέξει και που με ανταμείβει για τον μόχθο μου.
Η δημιουργική εργασία μου με συναρπάζει, μού προσφέρει συχνά στιγμές ευτυχίας. Διάγω -εδώ και τριάντα σχεδόν χρόνια- αφοσιωμένος στο επόμενο κάθε φορά βιβλίο μου. Έχω απόλυτη συναίσθηση τι τύχη συνιστά κάτι τέτοιο. Φτύνω τον κόρφο μου!
Όταν κάποιος αναγνώστης διαβάσει τον «Φοίνικα», τι αίσθηση πιστεύετε ότι θα του αφήσει;
Αλοίμονο μου εάν ήξερα! Για αυτό ταξιδεύω στην Ελλάδα, για αυτό θα βρεθώ στην Πάτρα στις 13 Νοεμβρίου και στον Πύργο στις 14. Για να σμίξω με τους αναγνώστες μου, να τους ακούσω και να με ακούσουν.
Κλείνοντας θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά γι’ αυτή τη συνέντευξη και να σας ευχηθώ ότι καλύτερο για τον «Φοίνικα» αλλά και να σας ρωτήσω για τα άμεσα σχέδιά σας. Τι να περιμένουμε από εσάς στο εγγύς μέλλον;
Γράφω ήδη το επόμενό μου μυθιστόρημα. Ο πιό παρεξηγημένος άντρας του κόσμου, ο πιό καταγέλαστος, ο Μενέλαος της Ωραίας Ελένης, προσφέρει τη δική του εκδοχή των γεγονότων. Κυρίως δε των αισθημάτων.
Εγώ σάς ευχαριστώ.
