“Πολιτικά, πετύχαμε το στόχο μας να περάσουμε στην τελική φάση, όταν άλλοι δεν το κατόρθωσαν” δήλωσε μεταξύ άλλων ο Δήμαρχος Καλαμάτας τονίζοντας επίσης ότι “ένας Νομός να παίρνει για δεύτερη φορά την Πολιτιστική Πρωτεύουσα: Κατανοούμε και τα άλλα συμφέροντα, αλλά δεν επιτρέπεται να λειτουργούμε Αθηνοκεντρικά”.
Σε συνέντευξη Τύπου, σήμερα, Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016, ο Δήμαρχος δήλωσε στους δημοσιογράφους τα εξής: «Από το 2011, ο Δήμος Καλαμάτας είχε θέσει έναν πολύ σημαντικό στόχο, να διεκδικήσει για την πόλη το θεσμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2021. Ο αγώνας ήταν οργανωμένος και μεγάλος. Κατορθώσαμε το Φεβρουάριο του 2016 να περάσουμε στην τελική φάση. Υπενθυμίζω, γιατί πολλοί κάνουν ότι δεν το θυμούνται, ότι μεγάλες πόλεις, πολύ μεγαλύτερες από την Καλαμάτα, όπως ο Πειραιάς, ο Βόλος, η Λάρισα, τα Γιάννενα δεν κατόρθωσαν να περάσουν στην τελική φάση.
Στην τελική φάση, φτάσαμε στη βρύση και δυστυχώς δεν κατορθώσαμε να είμαστε εμείς η Πολιτιστική Πρωτεύουσα.
Θέλω να διαβεβαιώσω τον Καλαματιανό λαό και όλους τους φίλους μας που παρακολούθησαν αυτή την προσπάθεια, πως κάναμε ό,τι είναι δυνατόν, ώστε να υπάρξουν οι προϋποθέσεις να είμαστε εμείς Πολιτιστική Πρωτεύουσα. Θα μπορούσαν, ασφαλώς, μετά την πρόκριση στον τελικό γύρο, αφού και τα χρήματα ήταν πάρα πολλά, να ατονίσουν οι ενέργειές μας και να πούμε: «Πολιτικά, πετύχαμε το στόχο μας να περάσουμε στην τελική φάση, όταν άλλοι δεν το κατόρθωσαν». Συνεχίσαμε, όμως, την προσπάθεια και οι προϋποθέσεις που έκριναν το αποτέλεσμα, κατά την άποψή μας, ήταν τρεις:
• Η πρώτη ήταν οικονομική. Γι’ αυτό τον αγώνα έπρεπε να υπάρχουν χρήματα και, βεβαίως, πολύ περισσότερα πρέπει να υπάρξουν αν είσαι Πολιτιστική Πρωτεύουσα. Το 60% των χρημάτων που απαιτήθηκε, καταβλήθηκε από ιδιώτες, από επιχειρηματίες και τους ευχαριστώ δημόσια: τον κ. Αχιλλέα Κωνσταντακόπουλο, την οικογένεια Καρέλια, τον εφοπλιστή κ. Αρνόκουρο, τον εφοπλιστή κ. Μαρτίνο και κάποιους άλλους με μικρότερα ποσά. Σε όλους εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου για τη συνδρομή τους, διότι διαφορετικά θα ήμασταν υποχρεωμένοι τα χρήματα αυτά να τα καταβάλουμε από το δημοτικό ταμείο.
• Η δεύτερη ήταν η πολιτική προϋπόθεση. Έπρεπε να υπάρξουν στηρίγματα για αυτό. Θυμάμαι πολύ καλά όταν πριν από 2 μήνες μου τηλεφώνησε στέλεχος του Kalamata21 από το εξωτερικό, ζητώντας βοήθεια σε αυτόν τον τομέα. Παρά το γεγονός ότι κινητοποιήθηκαν ντόπιες πολιτικές δυνάμεις, είναι βέβαιο ότι το πολιτικό βάρος του συγκροτήματος των Αθηνών, του Δήμου των Αθηναίων και του Δήμου Πειραιά – ο τελευταίος πήρε και απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου – όλα αυτά μέτρησαν εξαιρετικά για την Ελευσίνα.
• Το τρίτο είναι η καλλιτεχνική προϋπόθεση, την οποία θα μου επιτρέψετε να μην κρίνω. Καταβλήθηκε πολύ μεγάλη προσπάθεια. Είδα την προσπάθεια των στελεχών και των εθελοντών σε οργανωτικό επίπεδο. Θα δοθεί ο φάκελος με την καλλιτεχνική μας πρόταση στη δημοσιότητα, την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου και ώρα 14.00, από τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή, ώστε να κρίνει καθένας που γνωρίζει περί τα καλλιτεχνικά, αλλά και ο απλός συνδημότης, τη σοβαρότητα του φακέλου της υποψηφιότητας.
Έγινε ένας αγώνας, φτάσαμε σε έναν τελικό. Δεν είναι δεδομένο, όταν φτάνεις σε έναν τελικό, ότι κερδίζεις πάντοτε.
Στον αγώνα αυτό υπήρξε ένα πολιτιστικό κεκτημένο: υπήρξε κινητοποίηση, υπήρξαν καταγραφές, υπήρξαν προτάσεις. Εγώ διαβεβαιώνω ότι αυτό το κεκτημένο θα το κρατήσουμε ως πολύτιμο στοιχείο, θα το αξιοποιήσουμε και θα διαπιστώσουν οι πολίτες, άμεσα, μία συνεχή ένταση όσον αφορά στα πολιτιστικά ζητήματα και στις εκδηλώσεις.
Εκτός από τους χορηγούς ευχαριστώ και τους εκατοντάδες εθελοντές, οι οποίοι βοήθησαν σε αυτή την ευγενική προσπάθεια.
Ο αγώνας είναι βέβαιο ότι δε θα πάει χαμένος. Υπάρχουν καρποί και θα τους αξιοποιήσουμε στο συντομότερο δυνατό χρόνο».
Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, ο Δήμαρχος ανέφερε ότι η εισήγηση της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων είναι γνωμοδοτική και τέτοιου είδους αποφάσεις έχουν χαρακτήρα ομόφωνο. Η δε ομοφωνία της επιλογής δεν αφορά μόνο στην Καλαμάτα, αλλά και τη Ρόδο. Προσέθεσε δε τα εξής: «Υπάρχει πικρία αναφορικά με την Αττική, δηλαδή ένας Νομός να παίρνει για δεύτερη φορά την Πολιτιστική Πρωτεύουσα: Κατανοούμε και τα άλλα συμφέροντα, αλλά δεν επιτρέπεται να λειτουργούμε Αθηνοκεντρικά».
Όσον αφορά στις ευθύνες της Δημοτικής Αρχής, ο Δήμαρχος είπε ότι «το κακό είναι ορφανό, ενώ το καλό έχει πολλούς πατεράδες. Αν υπάρχουν κάποιες ευθύνες, στο Δήμαρχο τις αποδίδουν και πρέπει να τις αναλαμβάνει. Εγώ το κάνω πάντοτε με θάρρος, αλλά σας λέγω ότι στον καλλιτεχνικό τομέα είμαι πλήρως ευχαριστημένος από την προσπάθεια, την οποία κατέβαλαν τα παιδιά. Εγώ δεν είχα καμία εμπλοκή. Αυτά είναι εξειδικευμένα ζητήματα, δεν μπορεί καθένας να παρεμβαίνει σ’ αυτά.
Εξήγησα, όμως, ότι οι προϋποθέσεις δεν ήταν μόνο καλλιτεχνικές. Υπήρχαν και άλλες προϋποθέσεις, πολιτικές και οικονομικές. Μιλάμε για τη μισή Ελλάδα, η οποία κατοικεί στην Αττική».
Σχετικά με ερωτήματα που έθεσε η επιτροπή εμπειρογνωμόνων για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, ο Δήμαρχος ανέφερε τα ακόλουθα: «Ερωτηθήκαμε τρεις φορές όσον αφορά στους εορτασμούς για τα διακόσια χρόνια από το 1821 και υπήρξε επιμονή στην εθνικιστική διάσταση του θέματος. Απάντησα και απαντήσαμε όλοι ότι το 2021 για μας σημαίνει διακόσια χρόνια από την Απελευθέρωση. Σημαίνει διακόσια χρόνια μιας Επανάστασης, η οποία εκτός από την Απελευθέρωση ήταν επανάσταση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για τα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα. Ήταν μία Επανάσταση, η οποία δημιούργησε το μεγάλο κίνημα της αλληλεγγύης, το κίνημα του Φιλελληνισμού της Ευρώπης. Εξήγησα ότι εγώ μένω στην οδό Μαιζώνος και δίπλα είναι η οδός Βύρωνος και άλλοι δρόμοι σε όλες τις πόλεις της Πελοποννήσου, οι οποίοι φέρουν τα ονόματα σπουδαίων Ευρωπαίων, που βοήθησαν τότε, συνεπαρμένοι από τους στόχους και τα ιδανικά της Ελληνικής Επανάστασης.
Υπήρξε, όμως, πράγματι πολύ μεγάλος προβληματισμός στην επιτροπή και για την Τουρκία και για την ενδεχόμενη εθνικιστική διάσταση του εορτασμού των διακοσίων χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
Εμείς, όμως, έχομε υποχρέωση να γιορτάσομε τα 200 χρόνια του μεγάλου ξεσηκωμού με τον τρόπο που πρέπει, σε μία πόλη από την οποία ξεκίνησε η Επανάσταση».
