Τό Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016, τό Πυροσβεστικό Σῶμα ἑόρτασε τήν μνήμη τῶν προστατῶν τοῦ ἁγίων, Δανιήλ τοῦ Προφήτου καί τῶν Τριῶν ἐν Καμίνῳ Παίδων στήν Τρίπολη.
{gallery}giorth_purosbestikou_swmatos{/gallery}
Τήν Παρασκευή τό ἑσπέρας τελέσθηκε ὁ Πανηγυρικός Ἑσπερινός ἐνῷ ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, ἀπό πρωίας τελέσθηκε Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία καί, ἐν συνέχειᾳ περί ὥραν δεκάτην Δοξολογία, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.
Στό τέλος τῆς Δοξολογίας ἀνεγνώσθη ἀπό Ἀξιωματικό ἡ Ἡμερήσια Διαταγή τοῦ Ἀρχηγοῦ τοῦ Πυροσβεστηκοῦ Σώματως.
Οἱ ὡς ἄνω ἰερές Ἀκολουθίες ἔλαβαν χώρα στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως, ὅπου συμμετεῖχε σύσσωμο τό σῶμα τῆς Πυροσβεστικῆς Ὑπηρεσίας πρός τιμήν τῶν προστατῶν Ἁγίων του.
Ἀξιωματικοί, Ὑπαξιωματικοί, Πυροσβέστες, πολιτικό προσωπικό, συνταξιοῦχοι τοῦ σώματος ἐθελοντές, τοπικοί ἄρχοντες καί ὁ φιλόχριστος Λαός τῆς πόλεώς μας, προσῆλθαν καί συμμετεῖχαν στήν ἑορτή τῶν Ἁγίων, λαμβάνοντας τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, μέ τίς πρεσβεῖες τῶν ἑορταζομένων ἁγίων Δανιήλ τοῦ Προφήτου καί τῶν Τριῶν Ἁγίων Παίδων, Ἀνανία, Ἀζαρία καί Μισαήλ.
Ὁ προφήτης Δανιήλ εἶναι ἕνας ἀπό τούς τέσσερις μεγάλους Προφῆτες καί ἔζησε στά τέλη τοῦ 7ου μέ τίς ἀρχές 6ου π.Χ. αἰῶνα.
Ἀνῆκε στή φυλή τοῦ Ἰούδα, ἦταν ἀπό βασιλικό γένος καί γεννήθηκε στήν Ἄνω Βηθαρά. Νήπιο ἀκόμα, ὁδηγήθηκε μαζί μέ τούς γονεῖς του αἰχμάλωτος στή Βαβυλῶνα. Μέ τήν πρόνοια τοῦ Ναβουχοδονόσορα, ὁ Δανιήλ (πού ὁ αὐτοκράτορας μετονόμασε Βαλτάσαρ) μέ τούς τρεῖς Ἑβραίους νεαρούς, Ἀνανία, Ἀζαρία καί Μισαήλ, σπούδασαν στήν αὐτοκρατορική αὐλή. Ἐπειδή ἡ ἀπόδοσή τους στίς σπουδές ἦταν ἄριστη, ὅταν ἐνηλικιώθηκαν ὁ βασιλιάς τούς ἔδωσε μεγάλη θέση στό κράτος. Μάλιστα ὁ Δανιήλ εἶχε τό χάρισα νά ἑρμηνεύει ὄνειρα καί ἀργότερα προφήτευσε καί τόν ἐρχομό τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Κάποτε ὅμως ὁ Ναβουχοδονόσωρ, ἔκανε δική του χρυσή εἰκόνα καί ἀπαίτησε ἀπ’ ὅλους τους ἀξιωματούχους καί τό λαόν νά τήν προσκυνήσουν. Ὁ Δανιήλ ἔλειπε σέ ἀποστολή. Ἦταν, ὅμως, οἱ Τρεῖς Παῖδες, πού δέν προσκύνησαν τήν εἰκόνα. Ἀμέσως καταγγέλθηκαν στόν βασιλιά. Αὐτός τούς εἶπε ὅτι, ἄν πράγματι δέν προσκύνησαν, τούς περιμένει τό καμίνι τῆς φωτιᾶς. Τότε οἱ Τρεῖς Παῖδες ἀπάντησαν: «Ἄκου βασιλιά, ὁ οὐράνιος Θεός, τόν ὁποῖο ἐμεῖς λατρεύουμε, εἶναι τόσο δυνατός, πού μπορεῖ νά μᾶς βγάλει σώου καί ἀβλαβεῖς ἀπό τό καμίνι τῆς φωτιᾶς
καί νά μᾶς σώσει ἀπό τά χέρια σου. Ἀλλά καί ἄν ἀκόμα δέν τό κάνει, νά ξέρεις ὅτι τούς θεούς σου δέ λατρεύουμε καί τήν εἰκόνα σου δέν προσκυνᾶμε» . Πράγματι, ὅταν τούς ἔριξαν στή φωτιά, οἱ τρεῖς παῖδες βγῆκαν σῶοι καί ἀβλαβεῖς. Τό ἴδιο συνέβη ἀργότερα καί μέ τόν Δανιήλ, ὅταν ὁ Δαρεῖος τόν ἔριξε στόν λάκκο τῶν λεόντων, ἐπειδή ἔκανε τήν προσευχή του, ἐνῷ ὁ βασιλιάς εἶχε διατάξει γιά 30 μέρες νά μή κάνει κανείς ἰδιαίτερη προσευχή. Βλέποντας τό θαῦμα ὁ Δαρεῖος, κράτησε τόν Δανιήλ στήν αὐλή του, ὅπου παρέμεινε καί πέθανε σέ βαθιά γεράματα, πιθανότατα, στά Σοῦσα.
+π.Ι.Σ.
