Υπάρχουν πράγματα για τα οποία έχουμε γράψει και ξαναγράψει χιλιάδες φορές…κι όμως ποτέ δεν παύουν να μας στεναχωρούν και να μας προβληματίζουν!
Αφορμή για αυτή τη δημοσίευση στάθηκε μια βόλτα μας έξω από το 11ο Δημοτικό σχολείο Τρίπολης. Το σχολείο αυτο που με τόση αγάπη και εθελοντική εργασια καλώπισαν πριν από λίγο καιρο οι γονείς από τον σύλλογο γονεών και κηδεμόνων, που αφιέρωσαν χρόνο, χρήματα και με προσωπική εργασία έβαψαν τους εξωτερικούς τοίχους.
Σκοπός της εθελοντικής αυτής δράσης ήταν να ομορφύνει ο χώρος που φιλοξενεί καθημερινά τα παιδιά τους, αλλά και να αποκτήσει και πάλι ο χωρος την εικόνα που του αξίζει, μιας που μιλάμε για ένα ιστορικό κτίριο.
Περνώντας λοιπόν από το σχολείο με θλίψη αντικρίσαμε γκράφιτι πάνω στους φρεσκοβαμμένους τοίχους. Γκράφιτι που αποτυπώνουν την έλειψη αλληλοσεβασμού, παιδείας, ορίων, κανόνων και όλων εκείνων που μας επιτρέπουν να χαρίζουμε στους εαυτούς μας τον όρο “πολιτισμένος άνθρωπος”.
Νεανική επιπολαιότητα θα πουν κάποιοι… Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι παραπάνω αξίες γίνονται κτήμα όλων μας απο τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής μας!
Ας ευχηθούμε λοιπόν, μιας που μόνο ως ευχή μπορεί να σταθεί πλέον μετά από τόσες αναφορές που δεν οδήγησαν πουθενά, την επόμενη φορά οι “δράστες” να το σκεφτούν διπλά!
