Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν προσελθόντων ἐν τῷ Ἁγίῳ Μυστηρίω τοῦ Εὐχελαίου τούτω, καί ὑπέρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτοῖς πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιον τε καί ἀκούσιον.
Ἑκατοντάδες χριστιανῶν συμμετεῖχαν μέ κατάνυξη καί ἔλαβαν τήν εὐλογία τοῦ χρίσματος τοῦ Ἱεροῦ Εὐχελαίου στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως σήμερα Μεγάλη Τετάρτη 12η Ἀπριλίου 2017.
Τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας γιά νά ἁγιασθοῦν, εἶναι ἀπαραίτητο νά μετέχουν στά Μυστήρια της. Μυστήρια στή Χριστιανική ὁρολογία εἶναι Ἱερές Ἀκολουθίες, μέ τίς ὁποῖες μεταδίδεται στόν ἄνθρωπο ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ.
Τά Μυστήρια της Ἐκκλησίας ὅλα, ὅπως καί κάθε ἕνα ξεχωριστά, δέν μποροῦν νά θεωρηθοῦν ἀποκομμένα ἀπό τήν φυσική καί ἱστορική πραγματικότητα, οὔτε ὡς ἀφηρημένες ἤ μαγικές πράξεις.
Τά χριστιανικά μυστήρια προάγουν τήν ζωή μέσα στά φυσικά πλαίσια καί μέ βάση τήν προκοπή καί τή συνεργία τοῦ μέλους.
Πρέπει δηλαδή νά γίνει κατανοητό πώς ἄν δέν ἐνεργοποιηθεῖ ἡ θέληση τοῦ ἀνθρώπου, τά Μυστήρια δέν μποροῦν νά πραγματώσουν κανένα ἀπό τά ἔργα τῆς τελείωσης. Μέ αὐτή τήν προοπτική κατανοεῖται ἡ χρήση τῶν ὑλικῶν στοιχείων, τά ὁποῖα μεταβάλλονται καί καθαγιάζονται, λαμβάνοντας εἰδικό νόημα καί περιεχόμενο.
Τά Μυστήρια τελικά εἶναι ὑπεύθυνα γιά τήν διαρκῆ καθαίρεση τῶν δαιμονικῶν δυνάμεων, ἡ ὁποία ἐπιτελεῖται μέσα ἀπό τήν ἐκκλησιαστική δομή τοῦ σώματος τῆς ἐκκλησίας, πρός θεραπεία, πρόοδο καί θρίαμβο κατά τῶν δαιμονικῶν δυνάμεων.
Τά Μυστήρια της Ἐκκλησίας μας εἶναι ἑπτά: Τό Βάπτισμα, τό Χρίσμα, ἡ Θεία Εὐχαριστία, ἡ Ἱεροσύνη, ἡ Μετάνοια, (Ἐξομολόγηση), τό Ἱερό Εὐχέλαιο καί ὁ Γάμος.
{gallery}iero_eyxeleo_agios_basilis{/gallery}
Τό ἱερό εὐχέλαιο
Εἶναι ἕνα προαιρετικό Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας μας στό ὁποῖο παρακαλοῦμε τόν Κύριο νά θεραπεύσει τίς ψυχικές καί σωματικές ἀρρώστιες.
Μέσω τοῦ εὐλογημένου Ἐλαίου οἱ πόνοι καί τά βάσανα ἑνώνονται μέ αὐτά τοῦ Χριστοῦ καί συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες.
Στήν Ἁγία Γραφή, στήν ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφόθεου ἀναγινώσκουμε:
«Ἀσθενεῖ τίς ἐν ὑμῖν; Προσκαλεσάσθω τούς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας καί προσευξάσθωοαν ἐπ’ αὐτόν, ἀλείψαντες αὐτόν ἐλαίω ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. Καί ἡ εὐχή τῆς πίστεως σώσει τόν κάμνοντα καί ἐγερεῖ αὐτόν ὁ Κύριος, κ’άν ἁμαρτίας ἤ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῶ» Ἑρμηνεύοντας κατανοοῦμε τά ἑξῆς:
«Εἶναι κάποιος ἀπό σᾶς ἄρρωστος; Νά προσκαλέσει τούς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας νά προσευχηθοῦν γι’ αὐτόν καί νά τόν ἀλείψουν μέ λάδι, ἐπικαλούμενοι τό ὄνομα τοῦ Κυρίου. Καί ἡ προσευχή πού γίνεται μέ πίστη θά σώσει τόν ἄρρωστο. Ὁ Κύριος θά τόν κάνει καλά. Κι ἄν ἔχει κάνει ἁμαρτίες θά τοῦ τίς συγχωρήσει».
Σύμφωνα, λοιπόν, μέ τό ἁγιογραφικό χωρίο σκοπός τοῦ Ἱεροῦ Μυστηρίου τοῦ Εὐχελαίου εἶναι πρωταρχικά ἡ ἴαση τῆς νόσου.
Εὐχέλαιο εἶναι τό Ἱερό Μυστήριο κατά τό ὁποῖο, διά τῆς εἰδικῆς Ἀκολουθίας , ἁγιάζεται ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διά τοῦ Ἱερέως τό ἔλαιο καί μέ αὐτό χρίονται οἱ πιστοί εἰς ἴασιν ψυχῆς καί σώματος.
Τό Εὐχέλαιο ἐκφράζει τήν ἀγάπη καί τή στοργή τῆς Ἐκκλησίας πρός ἕνα ἄρρωστο μέλος της, γιά τό ὁποῖο προσευχόμαστε.
Τό Μυστήριο δέν εἶναι μία πράξη μαγική. Ἐκεῖνο πού ἀπαιτεῖται εἶναι ἡ πίστη καί ἡ μετάνοια, καθώς καί ἡ προσευχή στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μας.
Ἡ τέλεση τοῦ Μυστηρίου γίνεται ἀπό ἑπτά Ἱερεῖς, ὅσα καί τά Εὐαγγελικά ἀναγνώσματα ἀλλά καί οἱ εὐχές τοῦ Μυστηρίου.
Τό Εὐχέλαιο τελεῖται, γιά τή ψυχή καί τό σῶμα κάθε ἀνθρώπου πού ἀσθενεῖ. Βέβαια, ἡ τέλεση τοῦ μυστηρίου δέν περιορίσθηκε μόνο στούς σωματικά ἀσθενεῖς, ἀλλά ἐπεκτάθηκε γενικότερα γιά ὅλους τους πιστούς, γιά τήν ἐνδυνάμωση καί τήν καταλληλότερη προετοιμασία τους στά πνευματικά ἀγωνίσματα.
Τό Εὐχέλαιο δέν καταργεῖ φυσικά τό Ἱερό Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως, ἀλλά σέ αὐτό δίδεται ἄφεση ἁμαρτιῶν πού ἔγιναν ἀπό ἄγνοια ἤ ἐκείνων πού λησμονήσαμε, ἀλλά μετανιώσαμε γι’ αὐτές.
Την Μεγάλη Τετάρτη ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τελεῖ σέ ὅλους τους Ἱερούς Ναούς τό μυστήριο τοῦ Εὐχελαίου, καί τό τελεῖ γιά ὅλους τούς πιστούς, εἴτε εἶναι ὑγιεῖς, εἴτε ἀσθενεῖς, καί χρίει ὅλους τούς χριστιανούς «εἰς ἴασιν ψυχῆς καί σώματος».
Εὐχή ἁγίου εὐχελαίου
Βασιλεῦ ἅγιε, εὔσπλαγχνε, καί πολυέλεε, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ καί Λόγε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ὁ μή βέλων τόν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὡς τό ἐπιστρέψαι καί ζῆν αὐτόν- οὐ τίθημι ἐμήν χείρα ἁμαρτωλόν ἐπί τάς κεφάλας τῶν προσελθόντων σοί ἐν ἁμαρτίαις καί αἰτουμένων παρά σοῦ δι’ ἡμῶν ἄφεσιν ἁμαρτιῶν- ἀλλά σήν χείρα κραταιάν καί δυνατήν, τήν ἐν τῷ ἁγίῳ Εὐαγγελίω τούτω, ὁ οἱ συλλειτουργοί μου κατέχουσιν ἐπί τᾶς κεφάλας τῶν δούλων σου τούτων ἔκτεινον- καί δέομαι σύν αὐτοῖς καί ἱκετεύω τήν συμπαθεστάτην καί ἀμνησίκακόν σου φιλανθρωπίαν- ὁ Θεός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν, ὁ διά τοῦ Προφήτου σου Νάθαν μετανοήσαντι ἰω Δαυίδ ἐπί τοίς ἰδίοις ἁμαρτήμασιν ἄφεσιν δωρησάμενος, καί τοῦ Μανασσῆ τήν ἐπί μετάνοια προοευχήν δεξάμενος, αὐτός καί τούς δούλους σου τούτους μετανοοῦντας ἐπί τοίς ἰδίοις αὐτῶν πλημμελήμασι, πρόσδεξαι τῆ συνήθει σου φιλανθρωπία, παρορῶν αὐτῶν πάντα τά παραπτώματα- σύ γάρ εἰ ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ καί ἐβδομηκοντάκις ἑπτά ἀφιέναι κελεύσας τοῖς περιπίπτουσιν ἐν ἁμαρτίαις· ὅτι ὡς ἡ μεγαλωσύνη σου, οὕτω καί τό ἔλεός σου. Καί σοί πρέπει πάσα δόξα, τιμή, καί προσκύνησις, σύν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί καί τῷ παναγίῳ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
+ π.Ι.Σ.
