Η Θεματική Αντιπεριφερειάρχης Έργων κα Κωνσταντίνα Νικολάκου, σχολιάζοντας την παρέμβαση του επικεφαλής της παράταξης “Πελοπόννησος Πρώτα” κ. Νίκου Πατσαρίνου για το λιμάνι της Κυπαρισσίας δήλωσε:
“Θεωρούμε εντελώς “αποκαλυπτική” για την ποιότητα της πολιτικής που εκφράζει ο κ. Πατσαρίνος την επιχειρούμενη κριτική που προσπαθεί να ασκήσει στην περιφερειακή αρχή, με αφορμή το λιμάνι της Κυπαρισσίας. Για ακόμη μια φορά αποκαλύπτεται η άγνοιά του, τόσο για ζητήματα πολιτικής, όσο και για ζητήματα δημόσιας διοίκησης και διαχείρισης έργων.
Θα έπρεπε να γνωρίζει ότι για το συγκεκριμένο έργο οι προσπάθειες της Περιφέρειας Πελοποννήσου έχουν ξεκινήσει από το 2012. Χωρίς ωστόσο από τότε να έχει την αρμοδιότητα, απόδειξη του πραγματικού ενδιαφέροντός της για τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα στην Πελοπόννησο. Οι ενέργειές της αφορούσαν τη μελετητική ωρίμανση και περιβαλλοντική αδειοδότηση, καθώς το έργο αντιμετώπιζε πολύ μεγάλα διαχειριστικά και διοικητικά προβλήματα, και τη δημοπράτησή του.
Η Περιφέρεια Πελοποννήσου ήταν αυτή που κατάφερε με επιτυχία να εξασφαλίσει τους απαιτούμενους πόρους 2,3 εκατομμυρίων ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για να δημοπρατήσει το έργο, τον Οκτώβριο του 2016, όταν και της δόθηκε η αρμοδιότητα με τη σύμφωνη γνώμη του Δήμου Τριφυλίας και του Λιμενικού Ταμείου.
Πλέον για το έργο έχει επιλεγεί ανάδοχος και έχει δρομολογηθεί η υλοποίησή του.
Το χρονικό σημείο της παρέμβασης του κ. Πατσαρίνου, αλλά κυρίως τα ερωτήματα και ο τρόπος που τα θέτει γεννούν πολλά ερωτηματικά αν πραγματικά επιθυμεί την ολοκλήρωση του έργου και αν τα κίνητρά του είναι “πολιτικά αγνά”.
Είναι προφανές ότι ποτέ δεν ασχολήθηκε με το έργο, ποτέ δεν συνέδραμε το δύσκολο αγώνα της Περιφερειακής αρχής, ούτε ποτέ συμμερίστηκε την αγωνία των πολιτών της περιοχής. Ούτε προφανώς μεριμνά για το δημόσιο συμφέρον. Απλά θεωρεί για μια ακόμα φορά ότι εξαπολύοντας συλλήβδην κατηγορίες διεκδικεί την έξοδό του από την πολιτική αφάνεια και απομόνωση.
Φτάνει μάλιστα στο σημείο με πρωτοφανή θρασύτητα να “απειλήσει” ότι ο ίδιος θα αποτελέσει το θεματοφύλακα του έργου. Αξίζει να του υπενθυμίζουμε συνεχώς ότι αυτό το ρόλο τον έχουν αναθέσει οι πολίτες με την εμπιστοσύνη τους στον κ. Τατούλη.
Οι πολίτες γνωρίζουν ποιός πραγματικά έχει ενδιαφερθεί, ποιός έχει μοχθήσει και ποιός έχει εξασφαλίσει τη δυνατότητα υλοποίησης του έργου.
Όσον αφορά την ηθικιστική του επίκληση στην “πληγωμένη κοινωνία” είναι απογοητευτικό να προσπαθεί να τη συνδέσει με τη δική του “πληγωμένη πολιτική αξιοπιστία”, τόσο από τον πολιτικό του φορέα, όσο, και κυρίως, από τους ίδιους τους πολίτες.
