«Προχώρα», «Εξελίξου», «Κυνήγησε τα όνειρα σου», «Μάζεψε εμπειρίες», «Ζήσε τη ζωή σου», είναι μερικές μόνο από τις φράσεις που κατακλύζουν το μυαλό των νέων ανθρώπων δια στόματος των μεγαλύτερων και… χορτασμένων!
Όμως όλες αυτές οι φράσεις έβρισκαν αντίκρισμα σε άλλες εποχές. Αυτές με τις παχιές αγελάδες που πέρασαν ανεπιστρεπτί….!
Οι μέρες για τους νέους ανθρώπους περνάνε η μια μετά την άλλη χωρίς καμία οργάνωση και υποχρέωση. Δεν μπορούν στην Ελλάδα του 2017 και στην πιο δημιουργική τους ηλικία να απολαύσουν καμία επιτυχία και πρόοδο.
Σα να μην έφτανε αυτό, μεγαλωμένοι μέσα σε μια κοινωνία όπου όλα – ακόμα και οι μικρές απολαύσεις – συνδέονται άμεσα με το χρήμα και λόγω της έλλειψης του πλέον, απομονώνονται κοινωνικά.
Μια ακόμα «πάθηση» που ανθεί μέσα στην ανεργία είναι και η αδράνεια στην οποία βυθίζονται οι νέοι και για την οποία κατηγορούνται από πολλούς, λες και είναι δική τους επιλογή. Η αδράνεια αυτή που προέρχεται από τη μονοτονία της ζωής τους και που τις περισσότερες φορές οδηγεί σε μια γενικότερη παραίτηση. Είναι αυτές οι «επιβεβλημένες διακοπές» στην πιο δημιουργική σου ηλικία που σε κάνουν να πιστεύεις πως όλα είναι άσκοπα. Χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη και ψυχοσωματικά προβλήματα είναι οι «αποσκευές» που παίρνεις μαζί σου σε αυτές τις «διακοπές δαρκείας».
Και σε όλα αυτά λοιπόν έρχονται να προστεθούν οι συμβουλές – προτροπές ανθρώπων που έζησαν σε άλλες εποχές και οι οποίοι έχουν αν θέλετε και ένα μεγάλο μερίδια ευθύνης για το σημείο που βρίσκεται η σημερινή Ελλάδα, στην οποία οι νέοι καλούνται να δείξουν αμέριστη υπομονή! Εκεί που θα έπρεπε να υπάρχουν οι λέξεις επιμονή, προσπάθεια και δημιουργία τώρα δεσπόζει η λέξη ΥΠΟΜΟΝΗ (αλήθεια πόσο βολική λέξη γι΄αυτούς που την προτείνουν ως λύση…)!
Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι τις συμβουλές, το υποτιμητικό βλέμμα και την αρνητική κριτική απέναντι στους νέους ανθρώπους και ας κάνουν την αυτοκριτική τους! Ας δείξουν στους νεότερους τον τρόπο και ας μείνουν οι θεωρίες για λίγο στο ράφι! Αυτό σίγουρα μπορεί να βοηθήσει και τις επόμενες γενιές!