Ο μαγικός κόσμος του animation με τα μάτια ενός νεαρού Μεσσήνιου στις οθόνες όλου του κόσμου: Κάπως έτσι μπορεί να περιγραφεί η δραστηριότητα του motion designer Δημήτρη Παπαδημητρίου, ο οποίος επενδύοντας στις γνώσεις που έλαβε από την εκπαίδευσή του στην Ελλάδα, δραστηριοποιείται επαγγελματικά στο Λονδίνο.
Εκεί συνεργάζεται με το Discovery Channel, καθώς και με πολλές «ανήσυχες» επιχειρήσεις της Ελλάδας και του εξωτερικού. Παράλληλα, συμβάλλει με τις δημιουργίες του στην προβολή των προϊόντων της οικογενειακής επιχείρησης Kalamata Papadimitriou. Στο Λονδίνο εργάζεται ως contractor, ελεύθερος επαγγελματίας, και παρά τον… σκοτεινιασμένο βρετανικό ουρανό, ο ίδιος «φωτίζει» με τη δουλειά του αξιόλογες δουλειές σπουδαίων δημιουργών: Συνεργάζεται με σκηνοθέτες σε διεθνές περιβάλλον για διαφημιστικά, εφέ και animation, αποδεικνύοντας πως ο τολμών νικά και όποιος θέλει μπορεί!
ΑΦΙΛΟΞΕΝΗ Η ΕΛΛΑΔΑ
Οταν ξεκίνησε τις σπουδές του στο ΤΕΙ Αθηνών στο Αιγάλεω, ενδεχομένως να μη μπορούσε να φανταστεί τις πόρτες που θα άνοιγαν μπροστά του αργότερα – με τη δική του σημαντική προσπάθεια φυσικά αλλά και μέσα από τις γνώσεις που πήρε τόσο εντός σχολής όσο και από τις παράλληλες εκπαιδευτικές δράσεις που επεδίωξε να παρακολουθήσει, όπως σεμινάρια ανθρώπων του χώρου, μεταξύ των οποίων και ο Δημήτρης Φακίνος. Σήμερα ο Δημήτρης Παπαδημητρίου τονίζει πως «το ΤΕΙ δεν είναι ντροπή» και τονίζει ότι στον κλάδο του υπάρχει μια πολύ καλή ζωντανή κοινότητα εκτός σπουδών, που βοηθάει και δίνει εφόδια για τα όσα γίνονται εκτός Ελλάδος. Σε αυτό έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο και η εμπιστοσύνη που του έδειξε ο πρώτος του εργασιακός χώρος στην Ελλάδα, όταν η πρόκληση του motion design τον αιφνιδίασε δημιουργικά, ανοίγοντας μπροστά του νέους ορίζοντες.
Με την εμπειρία των χρόνων που περνούν, υπογραμμίζει τώρα πως «γενικά οι Ελληνες στεκόμαστε στο εξωτερικό σε υψηλό επίπεδο» – επισημαίνοντας πως θα πρέπει να ανοίγουμε τους ορίζοντές μας και να μαθαίνουμε τι συμβαίνει στο διεθνές περιβάλλον. Αλλωστε, όπως λέει, οι περισσότεροι απ’ όσους έφυγαν από τη χώρα μας, έφυγαν επειδή η Ελλάδα είναι αφιλόξενη φορολογικά και γραφειοκρατικά, ακόμα και σε καιρούς κρίσης.
Σήμερα ο Δημήτρης Παπαδημητρίου εργάζεται μεταξύ άλλων για το Discovery Channel, όπου δημιουργεί στον διαφημιστικό τομέα, στο τμήμα μάρκετινγκ για την κεντρική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, δουλεύοντας με σκηνοθέτες που κάνουν διαφημιστικά αμερικάνικων προγραμμάτων, δημιουργώντας εφέ και animations. Επίσης συμβάλλει στα λογότυπα του καναλιού κι έχει μια σταθερή συνεργασία τα τελευταία 2 χρόνια, ύστερα από την τόλμη που έδειξε να στείλει ένα e-mail στα πρώτα του επαγγελματικά βήματα εκτός Ελλάδας, και εκτιμήθηκε η δουλειά του.
ΒΗΜΑ ΒΗΜΑ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΟΡΑ
«Βήμα βήμα αρχίζεις να μπαίνεις στη μεγάλη αγορά», λέει ο ίδιος. «Η διαφορά με την Ελλάδα είναι πως άρχισα να δουλεύω με ατζέντηδες, και με τη δουλειά που είχα ήδη από την Ελλάδα στο site μου dimitrispapadimitriou.com, με πρότειναν. Σιγά σιγά, βήμα βήμα έγινε η αρχή. Μόνη διαφορά με το Discovery Channel (όπου πήρα το ρίσκο να στείλω ένα e-mail προσωπικά) είναι πως έχει διεθνές περιβάλλον, άρα δεν τρόμαξαν από το ότι ήρθα από την Ελλάδα, ενδεχομένως χωρίς να γνωρίζω πολύ καλά Αγγλικά. Ξεκίνησα αρχικά με μικρά, σύντομα projects, και πλέον έχει καθιερωθεί η συνεργασία μας».
Για να δούμε όμως πώς ο Δημήτρης Παπαδημητρίου περιγράφει τη δουλειά του και τους σημαντικότερους σταθμούς της μέχρι τώρα επαγγελματικής του πορείας:
– Τι είναι το motion design;
«Το motion design κινείται μεταξύ της γραφιστικής, των κινουμένων σχεδίων αλλά και των ειδικών εφέ του κινηματογράφου. Οι εφαρμογές του είναι πάρα πολλές: από τίτλους αρχής ταινιών, σήματα εκπομπών και καναλιών της τηλεόρασης, διαφημιστικά σποτ, μέχρι προβολές πάνω σε κτήρια, σκηνικά θεάτρου… ενώ μια άλλη ολόκληρη ιστορία είναι οι ψηφιακές διαδικτυακές και διαδραστικές εφαρμογές του».
– Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με το συγκεκριμένο αντικείμενο;
«Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω πως ήταν προσχεδιασμένο. Αρχικά σπούδασα Γραφιστική στο ΤΕΙ Αιγάλεω, και μέσω του προγράμματος Erasmus animation έκανα Βιομηχανικό Σχεδιασμό στην Μαδρίτη. Οταν επέστρεψα στην Αθήνα έκανα πρακτική στο εξαιρετικό γραφείο Nomint ως γραφίστας. Εκεί τα πράγματα πήγαιναν χλιαρά στην αρχή, μέχρι που κάποια μέρα προέκυψε πανικός καθώς δεν υπήρχε άνθρωπος διαθέσιμος να κλείσει ένα τηλεοπτικό διαφημιστικό που θα έβγαινε αέρα την επόμενη μέρα. Με κρύο ιδρώτα και ψάχνοντας τα κουμπιά ξεκίνησα ως motion designer, για να είμαι ειλικρινής! Σε κάθε περίπτωση τα βασικά κίνητρα ήταν η αγάπη για το αντικείμενο, το οποίο ανήκε σε μια νέα αγορά που τότε τουλάχιστον μόλις ξεκινούσε».
– Γιατί Λονδίνο;
«Πέρα από τον καιρό (κινέζικο βασανιστήριο!) το Λονδίνο είναι μια μάλλον μοναδική περίπτωση στην Ευρώπη, ως προς τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα του και το πόσο ζωντανό μέρος είναι. Και σίγουρα είναι ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα στον τομέα μου. Ηθελα σίγουρα να ζήσω και να δουλέψω στο εξωτερικό, είχα ήδη μια βάση φίλων, κι έτσι ενώ δούλευα ήδη αρκετά χρόνια στην Ελλάδα, κάποια στιγμή με την κρίση έφτασε ο κόμπος στο χτένι και πήρα την απόφαση να έρθω».
– Θα μπορούσε να υπάρξει μέλλον στον συγκεκριμένο χώρο στην Ελλάδα – και πώς;
«Η Ελλάδα έχει ήδη μια δυναμική κοινότητα γραφιστικής και design γενικότερα, που στέκεται επάξια στο διεθνές περιβάλλον, ακόμα και σε τομείς ιδιαίτερα εξειδικευμένους. Η πορεία της ήταν σταθερά ανοδική και σε μεγάλο βαθμό εξωστρεφής (με πελάτες εξωτερικού δηλαδή) αλλά η κρίση τη στραγγάλισε.
Το βασικό πρόβλημα είναι καθαρά πρακτικό: Χρειάζεται ένα λογικό και σταθερό φορολογικό καθεστώς, και λιγότερη γραφειοκρατία. Αν αγκαλιάζαμε σαν κοινωνία περισσότερο μια κουλτούρα αξιοκρατίας και καινοτομίας, κι αν κοιτούσαμε ξανά έξω από τα σύνορά μας, προσωπικά πιστεύω ότι θα κάναμε τεράστια βήματα, και γρήγορα».
– Πώς υποδέχονται οι συνεργάτες και οι καταναλωτές τις πρωτοποριακές ιδέες που παρουσιάζονται στα project σας;
«Αναλόγως τον πελάτη και το project! Βεβαίως η δουλειά ενός σχεδιαστή μοιάζει περισσότερο με αυτήν ενός αρχιτέκτονα παρά με ενός ζωγράφου. Εχει να κάνει με τη λύση προβλημάτων οπτικής επικοινωνίας. Σπανίως σηκώνεται ένα πανί αποκαλυπτηρίων με ένα αποτέλεσμα-έκπληξη στο τέλος, οπότε με την κατάλληλη συνεννόηση και τα κατάλληλα μυαλά, τα πράγματα συνήθως πάνε καλά».
– Ποιες είναι οι σημαντικότερες συνεργασίες σας μέχρι σήμερα;
«Το Discovery Channel, η πιο σταθερή συνεργασία που έχω στο Λονδίνο, ο όμιλος Thomson Reuters (με το ομώνυμο ειδησεογραφικό πρακτορείο), το κανάλι ITV, η διαφημιστική VCCP Kin, τα δημιουργικά γραφεία Superflux (εγκατάσταση για το Victoria and Αlbert museum) και Nomint (εγκαίνια μουσείου της Ακρόπολης, όπερα Handel στο Μέγαρο Μουσικής) και τέλος η συνεργασία με την Landor για το υπουργείο τροφίμων του Κατάρ».
– Ποιο project απ’ όσα σας έχουν ανατεθεί έως τώρα θεωρείτε πως εκφράζει καλύτερα τη δημιουργικότητά σας;
«Το Βlue Τrain για την ταινία μικρού μήκους του Μανώλη Μαυρή, το διαφημιστικό για τον Paul Sarz, και τα τρία τελευταία διαφημιστικά για σινεμά, που κάναμε για την οικογενειακή επιχείρηση. Ερχεται και ένα άλλο, για το οποίο όμως δεν μπορώ να μιλήσω ακόμα!».
– Και η έμπνευση για τις δημιουργίες σας που σχετίζονται με την οικογενειακή επιχείρηση;
«Είχαμε την τύχη ο πατέρας μου να μας δώσει μια μεγάλη ελευθερία εμένα και του αδερφού μου, ως προς τον σχεδιασμό της εταιρικής ταυτότητας/συσκευασιών και της εμπορικής πολιτικής αντίστοιχα, ήδη σε πολύ αρχικό στάδιο.
Σε πρώτο πλάνο θέλαμε μια έντονα αναγνωρίσιμη εικόνα – με τις μισές λευκές και μαύρες συσκευασίες και τις λιτές γραμματοσειρές, ενώ η φωτογράφιση στο κέντρο να δίνει την ατμόσφαιρα και την πολυπλοκότητα: Η τοποθέτηση της πρώτης ύλης, ο φωτισμός της και το σβήσιμο της εστίασης στο βάθος, προσπαθήσαμε να ξεφεύγει από την πεπατημένη.
Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε ο συνδυασμός λιτού λογότυπου και αφαιρετικού σήματος, και αργότερα οι άλλες εφαρμογές, καταχωρίσεις στα περιοδικά κτλ.».
eleftheriaonline.gr