Αντιπαράθεση στη βάση των αιτημάτων
Οι μικρομεσαίοι αγρότες θα ξεκληριστούν αν εφαρμοστεί το o διαχωρισμός των αγροτών σε «κατά κύριο επάγγελμα» και μη. Ενώ τα μπλόκα του αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς δυναμώνουν και κλιμακώνουν πολύμορφα τη δράση τους, καλά κρατούν οι παρελάσεις των “φίλων” των αγροτών που σε “συγχορδία” με τους μεγαλοαγρότες επιχειρηματίες “ανακάλυψαν την Αμερική” στο όνομα του “κατά κύριο επάγγελμα αγρότης”, λες και βρήκαν τη “μαγική συνταγή” για τη λύση των προβλημάτων της αγροτικής παράγωγης.
Ποιοι είναι οι “κατά κύριο επάγγελμα αγρότες”; Ποιους συμφέρει ο διαχωρισμός;
Εκείνοι που:
με πείσμα ζητάνε να είναι αφορολόγητες οι ενισχύσεις, δηλαδή το 20% των μεγαλοαγροτών που εισπράττουν το 80% των ενισχύσεων, αγροτικών και κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων. Ειδικά στον νομό Αρκαδίας σύμφωνα με τα δικά τους στοιχεία οι ενισχύσεις είναι πολύ μικρές.
για να έχουν περισσότερα κέρδη και να πληρώνουν χαμηλότερους μισθούς, πάνε τις αγροτικές επιχειρήσεις τους στις βαλκανικές χώρες, αφού ως επιχειρηματίες μπορούν να το κάνουν. Όμως τα χωράφια δεν πάνε Βουλγαρία. Ούτε μπορούμε οι μικρομεσαίοι αγρότες να γίνουμε όλοι επιχειρηματίες αγρότες, με έδρα τη Βουλγαρία και χωράφια στην Ελλάδα, όπως λένε διάφοροι.
δεν κάνουν λόγο για όρια συνταξιοδότησης και συντάξεις. Διεκδικούν να παραμείνει ο ΟΓΑ ως έχει και να μείνουν σ’ αυτόν οι “κατά κύριο επάγγελμα” αγρότες, χωρίς, όμως, να έχει εξασφαλισμένη την κρατική χρηματοδότηση που χρειάζεται ώστε να μπορεί ν’ ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του προς τους ασφαλισμένους – συνταξιούχους.
νομίζουν ότι θα μοιραστούν περισσότερα από το “μεγάλωμα της πίτας” των ενισχύσεων όταν πεταχτούν έξω από αυτές οι “μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες”. Ενώ ταυτόχρονα κρύβουν ότι η νέα ΚΑΠ έχει μειωμένες ενισχύσεις κατά 60%.
Γι’ αυτό:
Για το Ασφαλιστικό, ζητούν να διατηρηθεί ως αυτόνομο Ταμείο ο ΟΓΑ και να χωριστεί, διοικητικά και οικονομικά, σε δύο τμήματα: Σε Ταμείο Ασφάλισης Αγροτών (ΤΑΑ), στο οποίο θα ενταχθούν μόνο οι «επαγγελματίες» αγρότες και οι συνταξιούχοι που προέκυψαν μετά την καθιέρωση της πρόσθετης Ασφάλισης το 1997 και σε Ταμείο Προνοιακής Ασφάλισης (ΤΠΑ), όπου θα ενταχθούν όλες οι υπόλοιπες κατηγορίες ασφαλισμένων σήμερα στον ΟΓΑ. Επίσης, ζητούν να παραμείνουν οι κατηγορίες Ασφάλισης μόνο για τους «επαγγελματίες» αγρότες.
Αυτό σημαίνει ότι εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες, που δεν θα χαρακτηριστούν «επαγγελματίες», θα μείνουν εκτός του Ταμείου Ασφάλισης Αγροτών και θα μετατεθούν στο Προνοιακό Τμήμα, όπου θα πεταχτούν και οι υπέργηροι συνταξιούχοι αγρότες που δεν έχουν πληρώσει εισφορές στον ΟΓΑ, αλλά είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες της υπαίθρου, που με το μόχθο τους έθρεψαν τη μεταπολεμική Ελλάδα.
Η κυβέρνηση, όπως είναι λογικό κι αναμενόμενο, σπεύδει να κάνει δεκτό με διαρροές στον Τύπο αυτό το αίτημα για αυτόνομο ΟΓΑ για «επαγγελματίες» αγρότες, με τρεις ασφαλιστικές κατηγορίες και με συντελεστή ασφαλιστικών εισφορών 12%, 14% και 20% αντιστοίχως, ενώ οι ασφαλισμένοι θα πληρώνουν και το 6,95% για την Υγεία και το 0,50% για την Αγροτική Εστία. Αλλωστε, επιδιώκει την απαλλαγή του προϋπολογισμού από τη χρηματοδότηση των συντάξεων, που αποτελεί υποχρέωση του 3ου μνημονίου.
Στον αντίποδα, το αίτημα που προβάλλει το οργανωμένο αγροτικό κίνημα για το Ασφαλιστικό είναι σε άλλη κατεύθυνση, αφού στοχεύει στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων όλων των μικρομεσαίων αγροτών και όχι των μεγαλοαγροτών.
Διεκδικεί: Ν’ αποσύρει η κυβέρνηση το ασφαλιστικό σχέδιο εξόντωσης των μικρομεσαίων αγροτών. Καμιά αύξηση στις ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΓΑ. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες. Συντάξεις αξιοπρέπειας. Να ανακληθεί άμεσα η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια που ισχύει σήμερα. Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία – Πρόνοια. Να σφραγιστούν όλα τα βιβλιάρια Υγείας του ΟΓΑ χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Για το Φορολογικό, οι «επαγγελματίες» αγρότες ζητούν να φορολογούνται με συντελεστή 13% και 27,5% προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος, αποδεχόμενοι τα πρώτα φορολογικά μέτρα σε βάρος των αγροτών που πήρε η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Τελευταία, πρόσθεσαν και το αφορολόγητο ατομικό εισόδημα 12.000 και κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης, κάτω από την πίεση της μικρομεσαίας αγροτιάς, ενώ ουσιαστικά διαπραγματεύονται με την κυβέρνηση να μείνουν αφορολόγητες οι παχυλές ενισχύσεις που εισπράττουν. Όταν το 80% της αγροτιάς που είναι οι μικρομεσαίοι λαμβάνουν το 20% των ενισχύσεων.
Σε άλλη κατεύθυνση κινείται το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, διεκδικώντας: Συνολικό αφορολόγητο καθαρό εισόδημα που είναι αναγκαίο για αξιοπρεπή διαβίωση και εξασφαλίζει τη δυνατότητα καλλιέργειας την επόμενη χρονιά – εισόδημα το οποίο έτσι κι αλλιώς υπόκειται σε εξοντωτική έμμεση φορολογία – και κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης.
Για το κόστος παραγωγής, αποδέχονται τον ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια κι απλώς ζητούν να επανέλθει από το 23%, που το ανέβασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, στο 13% που το είχε η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Θέτουν, επίσης, ως αίτημα φθηνότερο αγροτικό πετρέλαιο και αγροτικό ρεύμα, αλλά μόνο για τους «επαγγελματίες» αγρότες.
Η ποιοτική διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σ’ αυτό το αίτημα και τη διεκδίκηση του οργανωμένου αγροτικού κινήματος είναι εμφανής και σχετίζεται με τα συμφέροντα ποιων τάσσεται η κάθε πλευρά. Το οργανωμένο κίνημα διεκδικεί για τους μικρομεσαίους αγρότες: Κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια, στις ζωοτροφές, στα τρόφιμα, σε είδη λαϊκής κατανάλωσης και υπηρεσίες, αφορολόγητο πετρέλαιο, όπως στους εφοπλιστές – άμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος κατά 50%.
Και, βεβαίως, στα αιτήματα των «σχημάτων» δεν συμπεριλαμβάνονται οι διεκδικήσεις του οργανωμένου αγροτικού κινήματος που στρέφονται άμεσα κατά της ΚΑΠ της ΕΕ. Ούτε για κατώτατες εγγυημένες τιμές για τα αγροκτηνοτροφικά προϊόντα, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν εισόδημα για επιβίωση και συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητας. Φθηνά προϊόντα για τις λαϊκές ανάγκες ενάντια στην κερδοσκοπία εμπόρων και βιομηχάνων.
Είναι εχθροί της μικρομεσαίας αγροτιάς εκτός από την ΕΕ, το ΔΝΤ, την κυβέρνηση όσοι ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο και στηρίζουν την πολιτική της ΚΑΠ της ΕΕ, αλλά και το «κίνημα των μεγαλοαγροτών», που προσπαθεί να υπονομεύσει και να διασπάσει τον αγώνα της, που στόχο έχει να φύγουν από τη μέση οι μικρομεσαίοι και να μείνουν μόνο οι μεγάλοι.
Οι μικροί και μεσαίοι αγρότες που μετέχουν στα μπλόκα, όπου δυνάμεις αυτών των «σχημάτων» έχουν το «πάνω χέρι», πρέπει να διαφοροποιηθούν, να τις απομονώσουν και να συνταχθούν με τα αιτήματα επιβίωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς.
