Η μπίρα (το σωστό είναι με ι και όχι με υ) είναι ένα αλκοολούχο ποτό με περιεκτικότητα σε διοξείδιο του άνθρακα. Η αλκοόλη καθώς και το διοξείδιο του άνθρακα προέρχονται από την φυσική διαδικασία της ζύμωσης.
Ο ζύθος και η τέχνη της ζυθοποιίας είναι γνωστά στον άνθρωπο εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αναφέρεται ότι οι Σουμέριοι το 6000 π.Χ. είχαν αναπτύξει εμπόριο ζύθου.
Επίσης από πάπυρους που σώζονται φαίνεται ότι οι Αιγύπτιοι περί το 4000 π.Χ. χρησιμοποιούσαν το κριθάρι, καθώς και άλλα δημητριακά για την παρασκευή ζύθου. Μετά από πολλά χρόνια ο ζύθος έγινε πολύ γνωστός στη Βόρεια Ευρώπη και κυρίως στους Αγγλοσάξωνες και Τεύτονες οι οποίοι κατοικούσαν στη σημερινή Βρετανία, Γερμανία, Βέλγιο και Ολλανδία. Βέβαια, δεν είναι γνωστό πώς, πότε και από ποιους έμαθαν την τέχνη της ζυθοποιίας.
Αναφέρεται ότι ένας Έλληνας περιnγητής που ταξίδευσε στην Bόρεια Γαλλία περί το 325 π.Χ. περιέγραψε σχετικά με την παρασκευή του ζύθου και μάλιστα αναφέρει την μεγάλη κατανάλωση ζύθου που παρατήρησε εκεί. Περί το τέλος του 17ου αιώνα η κατανάλωση ζύθου ήταν σημαντική και ήταν διαδεδομένη κυρίως σε μοναστήρια της Κεντρικής Ευρώπης.
Ένας από τους λόγους ήταν η κακή ποιότητα του πόσιμου νερού. Ένας άλλος λόγος ήταν το ότι οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο ζύθος ήταν υγρό με φαρμακευτικές ιδιότητες για πολλές ασθένειες. Μέχρι της εποχής του Γάλλου Παστέρ η ζυθοποιία ήταν μια τέχνη. Ο λαμπρός αυτός επιστήμων έθεσε τα θεμέλια της επιστήμης της ζυθοποιίας, εισάγοντας για πρώτη φορά την μαγιά για την διαδικασία της ζύμωσης.
Στην συνέχεια η ζυθοποιία τέθηκε σε άλλες βάσεις κυρίως επιστημονικές χωρίς όμως να παύσει να θεωρείται και τέχνη.
H μπίρα παρασκευάζεται από πρώτες ύλες όπως το κριθάρι, τα δημητριακά, η μαγιά και το νερό. Όλα αυτά είναι φυσικές ουσίες στις οποίες μπορούν να ανιχνευθούν πολλά ωφέλιμα συστατικά. …………………